Merhaba sevgili dostlar,
22 hafta itibari ile kocaman karınlı bir kadın sayılabilirim ya da durumun bana hissettirdiği bu. Sağ tarafımda 3 cm’lik bir kist olması sebebi ile eğilmek biraz zor oluyor, 8 aylık hamileler gibi hissediyorum kendimi. Hala 2 kilo alışmış olsam da hamile kıyafetleri dışında herhangi bir kıyafet giymem söz konusu bile değil çünkü hem rahat değiller hem de göbeğim sığmıyor.
İlk hamileliğimde yaptığım gibi oğlumla da iletişim kurmak için çalışmalara başladık. Mesela ben akşamları eve yorgun geldiğimde, yol boyunca sessiz sakin karnımda bekleyip sonrasında uzandığım ilk an tekmelere başlıyor. Ben de her tekme attığında ona aynı şekilde cevap veriyorum. Her akşam karnımı severken aynı şarkıyı dinliyorum ve o doğduğunda bu şarkıyı tanıyor olacak. Lina içinde aynı şeyi yapmıştım. İster inanın ister inanmayın 8. aya doğru ben karnımı dürttükçe o da bana cevap verir olmuştu. Aynı zamanda, doğduktan sonra, stresli zamanları olduğunda o şarkıyı duyunca susuyor ve tepki veriyordu.
Kızım Lina’da kardeşine alıştı. Zaman zaman “Kardeşim orda mısın?” diyerek karnıma dokunup kardeşini hissetmeye çalışıyor. Biz her akşam dinlenme zamanı yaptık ve ailecek karnımı sevip şarkımızı dinliyoruz.
Bizde durum şimdilik işin eğlenme kısmı ile ilgili ama zaman zaman insan düşünmüyor değil; iki çocuklu hayat insanı bazen korkutuyor. Düzen, ülke vs gibi korkuların yanında ikisi arasındaki dengeyi sağlayıp sağlayamamak en çok düşündüğümüz şey. Tabi bir de “Ay erkek mi? Erkek çocuk zor vallahi!” diyen felaket tellalları var ama ben kendimi hep olumluya odaklıyorum.
Hamile olduğunuzu ilk öğrendiğiniz an “Daha çok var. Koskoca dokuz ay nasıl geçecek?” diye düşünseniz de, sayılı her zamanının çabuk geçtiği gibi hamilelikte çabuk geçiyor. Çocuğunuz ruhsal ve bedensel temellerini attığınız ilk yer hamileliğiniz. O yüzden bu kısa vakti huzurlu geçirmek ve sağlığımıza dikkat etmek çok önemli.
Ben hamileliğimde kendimi yoran, beni üzen ve anlamayan insanlardan mümkün olduğunca uzak duruyorum. Mutlu olmaya çalışıyorum ve beni mutlu edecek şeylerle uğraşıyorum. Sinirlendiğim an hemen derin nefes alıyorum ve bunun bebeğimi etkilemesine izin vermiyorum. Sağlıklı besleniyorum ve kendimi yoracak şeylerden uzak duruyorum.
Siz de hamileliğin hem bedensel hem de ruhsal bir hazırlık olduğunu unutmayın; mutlu anne, mutlu bebek.
Bu arada küçük beyde ne değişiklikler oluyor derseniz işte bunlar oluyor: Artık göz kapakları var. Kaşlarının taslakları belirmeye başladı. Dokunma duyusu gelişti ve kendine dokunmayı keşfediyor. Ayaklarına dokunuyor ve bir diğer eliyle kolunu tutabiliyor.
Mutlu gebelikler, haftaya görüşmek üzere. Hamileyken hep mutlu olmaya bakın.
Not: Bu yazıda Merve Selim kendi aldığı kararlar sonucu edindiği tecrübeleri anlatıyor, gebelere tavsiyede bulunmuyor. Yaptırmanız gereken testler için mutlaka doktorunuza başvurunuz.
YORUMLAR