Merhabalar sizlere,

Bu ay, 10 - 15 Mayıs Engelliler Haftası münasebeti ile aslında sürekli dile getirdiğim bazı hususları tekrar sunmak istiyorum. Biz engelliler olarak engelli türlerine bağlı birçok sorun ile boğuşmak zorunda kalıyoruz. Kimisi benim gibi doğuştan ve en zoru ile savaşırken kimisi de kazalarda veya gazilerimiz gibi sonradan engelli olanlar. Sorunlarımızı şu şekilde listelersek;

• Yaşam hakkı ve Barınma
• Eğitim
• Engelli istihdamı
• Engelli sağlık hizmetleri
• Sosyalleşme

Bu konuları tek tek açmak istiyorum. Yaşam hakkı ve barınma tüm insanlar için temel hak ve bunu sağlamak ülkelerin baş görevidir. Gelelim eğitime engelliler için eğitimi kolaylaştırmamız gerekiyor. Ben eğitim konusunda çok şanslı biriydim. Arkadaşlarım ve öğretmenlerim beni hiçbir zaman dışlamadılar. Herkes nasıl eğitim alıyorsa ben de öyle eğitim aldım. Şu an karşınıza engellilere yol gösteren, onlara umut ışığı olmaya çalışan bir yazar olarak yazılarımla sizlerleyim. LÜTFEN ENGELLİLERE OKULLARDA AYRIMCILIK YAPMAYIN!!! Özellikle down sendromlu çocuklara yapılan şiddeti bir kez daha kınıyorum.

Engelli istihdamı konusunda da devletimiz daha çok atama ve işe alımı yapması gerekiyor. Şu anki atamalar o kadar yetersiz kalıyor ki bu konuda pek çok mesaj alıyorum.

Gelelim sağlık hizmetlerine. Bu konuda en iyi ülke Hollanda diye düşünüyorum. Orada engellinin veya bakıma muhtaç hastalara özel bir doktor veriliyor ve onun tüm ihtiyaçlarını karşılıyor. Bizim ülkemizde bunun olması imkansıza yakın olsa da en azından öncelik hakkına sahip olmamız gerekiyor. Mesela özel veya devlet hastanelerinin engellilere ücretsiz veya minimum ücretler ile devamlı kontrol edilmesini tavsiye ediyorum.

Ve son başlığımız sosyalleşme, bu konuda önce aile sonra da belediye ve sivil toplum kuruluşlarına görevler düşüyor. Festivaller, geziler konusunda daha çok çalışılması ve engellilerin toplumla uyumunun sağlanması çok önemli.

Sözün özü şu; engellilere şans verilirse neler yapabileceklerini görün...

Herkese engelsiz bir ay diliyorum.