Yarıyıl tatilinde bir haftalığa anneannesini ve dedesini görmeye giden küçük Ali, dedesiyle birlikte karla kaplı güzelim ormanda yürürken aklına şahane bir fikir gelir: “Keşke rengârenk kar yağsaydı, ne kadar güzel olurdu, değil mi dede?”

Bu şahane fikrine, anneannesinin yaptığı elmalı kurabiyelere eşlik eden sütünü içerken bir yenisini ekler Ali: Kar taneleri rengârenk olabiliyorsa, çok sevdiği süt neden olmasın?

Ali’nin dileğini duyan Möömu, can arkadaşının hayalini gerçeğe dönüştürür ama bir farkla: Küçük dostunun rüya ormanında rengârenk kar taneleri yerine, çilekli süt akan şelaleler, ışıyan sarı dereler ve çikolata sütlü göller vardır! Büyülü bir ormandadır artık Ali; üstelik Möömu onu “renkli” arkadaşlarıyla da tanıştıracaktır.

Yazan: Filiz Özdem

YKY