Departman müdürümüz Cuma akşamı masasında bir not buldu. Notta şu yazıyordu: “Eşinle sorunların yüzünden ekibini daraltmaya hakkın yok. Biraz eğlen, gevşe ve insanları rahat bırak” Evet, ben yazdım ve kim olduğumu anlamasından da korkmuyorum. Zaten anlamaz.

Kalabalık bir departmanız. Not yazmak benim fikrimdi ve 3 yakın arkadaşıma söyledim. Diğerleri de duysa kesinlikle katılırlardı ama bunu o kadar da yaymaya gerek yok. Yerin kulağı var!

Neyse, ne diyordum…

Müdürümüz gençlik yıllarını geride bırakmış, başarılı ve hırslı bir kadın. Güzel bir kadın ama sanırım yaşlanmayı pek kabullenemiyor. Kendisiyle, yüzüyle, giyimiyle aşırı meşgul. Aslında bu yaşında da güzel, açıkçası o yaşa gelince onun gibi olmak isterim. Ama genç kalmaya kafayı takmış durumda. Bizi kıskandığını düşünüyoruz. Sadece kadınlardan oluşan bir ekibi var ve aramızdan biri sevgilisiyle veya eşiyle ilgili güzel bir şey paylaşsa veya çok şık giyinse, kadın o gün asabileşiyor! Bize doğrudan bir şey de söylemiyor. En fazla “Geç mi yattın? Nereye gittin?” gibi sorular soruyor. Güya bunları sıcaklık kurmak için yapıyor. Hiç de inandırıcı değil! Güzel bir şey yaşamışsak o gün kesinlikle burnumuzdan getiriyor. Mesaiye bırakıyor, ekstra iş veriyor. Ortalık yerde tersliyor. Ama bunu asıl neden yaptığını biliyoruz. Eşiyle arası hiç iyi değil.

Hep aynı sıralamayı yaşıyoruz. Eşiyle belli ki kavga etmiş, hafta sonu tatsız bir şey olmuş ve dan! Bizim femme fatale müdürde sinirler gergin! Huyuna gitmekten artık sıkıldım. Notu yazdığım gün boyunca ofiste olmayacaktı. Cumartesi uğrayacağını da biliyordum. Planımı ona göre yaptım. Bakalım notu bulduğunda sinirini belli edecek mi? Görmemiş gibi yapacağını tahmin ediyorum. Diğer arkadaşlarım hepimizi toplayıp yüzleşeceğini söylüyor ve biraz korkuyor. Bence cesaret edemeyecek ama bu ona iyi bir uyarı olur. Yani umarım… Hep birlikte göreceğiz.

Rumuz: Sadık eleman