Giriş: 23 Ağustos 2016 Salı

Nasıl evleneceğim?

“Merhaba Yeşim Hanım. 26 yaşındayım, 2 yıldır birlikte olduğum bir erkek arkadaşım var. Aramızda o kadar çok sorunlar yaşandı ki… Ayrı şehirler de yaşıyoruz, ilk yılımızda beni istemeye geldiler ve biz de onun ailesini görmek için evlerine gittik; benim ailem beğenmedi, “maddi durumları çok iyi değil sen yapamazsın” dediler. Sadece annesiyle yaşıyor, annesi babası ayrılmış ama işinde gücünde erkek arkadaşım. Sorunlar yaşandı ve biz ayrıldık. Daha sonra tekrar birlikte olduk. Bu defa nişanlandık, nişanlanınca bir stres, telaş olmaya başladı nişanlımda eksiklerimizi nasıl tamamlayacağız gibi sorunlar… Ben de çok destek olmadım, üstüne gittim, baskı yaptım; bana ilgisiz davranmaya başladı ve ilgisiz olmasına tahammül edemedim, ayrıldık tekrar, attım nişanı ama o ayrılmak istemedi. 3 ay geçti, defalarca yazdı aradı, sonunda tekrar konuşmaya başladık. Başka birisiyle çok zor geliyor, mutlu olamıyorum… Denedim, benim için daha uygun, daha mantıklı kişilerle evlilik amaçlı konuştum ama yapamıyorum, onunla olmak istiyorum… Şimdi nasıl bir yol izlemem gerekir bilemiyorum… Ailemle araları çok bozuldu, tekrar aileme nasıl derim ben onunla evleneceğim diye tekrardan... O kadar maddi kaybı oldu ki bu sorunlardan dolayı, düğün yapamayacağım dedi, çok önemli değil dedim kabul ettim. Aileme nasıl açıklayabilirim bunu? Artık vakit kaybetmek istemiyorum…”

Yeşim Tijen’in cevabı:

Bir anne ve bir oğul düşünün, hayat yolunda bir başlarına kalmışlar… Anneyle baba yollarını ayırmış. Anne bırakır mı evladını, sarılmış oğluna, başlamışlar birbirlerine dayanarak yaşam savaşına. Hayat güzel davranmış mıdır onlara Allah bilir. Eğer destekleri olmadıysa zorlanmışlardır. En nihayetinde bugünlere ulaşabilmişler ama ardında yüklüce zorluk ve yaşanılan sıkıntı olmalı. Siz kararlı durursanız bu hayata gideceksiniz; o yalnız anne ve oğluna destek olmaya. Bu uzun ve mücadeleli yol ama onlar sizin yanlarında olmanızla kuvvetlenecekler. İmkanı olan bir ailenin kızı olarak hayatın farklı bir yönünü tanıyacaksınız. Mücadele etmeyi, el ele vererek, destek olup çalışarak bir şeylere sahip olmayı, içinde hiç eksilmeyen bir sevgi, saygı, ilgi ve aile değerleri olacaksa yaşanmaz mı, yaşanır tabii… Ama emin olmalısınız. Emin olmadan bu evliliği yaşarsanız ne eşinize ne kendinize huzur verirsiniz. Evlilik nişanlılık gibi değildir, kolay kolay üzerinizden atamazsınız. Yapışır yakanıza; bazen de sülük olup kanınızı emer de yine kendinizi kurtaramazsınız. Kurtarsanız elinizde ne kalmış olur koca bir yalnızlıktan başka?

Şimdiye kadar yaptıklarınıza bakarsak bu ilişkiyi yürütmekte sınıfta kalmışsınız sevgili okurum. Birini sevip zikzaklar çiziyorsanız, etkilendiğiniz bir şeyler vardır. Bugün etkileniyorsanız yarın da etkileneceksiniz. Çünkü sağlam durmuyorsunuz. Ya sevgilinizin elinden sıkı sıkı tutacaksınız ya da o eli bırakıp yolunuza gideceksiniz ama onu da yapamıyorsunuz, çünkü göze alamıyorsunuz. Ne onunla ne onsuz olmuyor da arada kalmış bir halde duruyorsunuz. Oysa ilişkiler sahiplenilmeli sahiplenilmeyecekse hiç zaman kaybetmemeli, kesin tavır koyulmalı, onu da gösteremiyorsunuz, aklınız hala karışık. Bu ayrılıkla yeterli olmasa da bir şeyler anladınız. Onsuzluğun zor olduğunu anladınız ama siz ailenizin düşüncelerinden tutuklusunuz, bu ilişkiye yürüyemiyorsunuz. Sizin kadar imkan sahibi olmamaları ayaklarınızı bağlıyor, sözlerinizi bağlıyor, gönlünüzce davranamayıp sıkışıyorsunuz. İstediğiniz şeyleri yarım yamalak, belki de çok azını yapabilecekler. Ailenizin ve sizin hayalleri var, unutuyorsunuz ama o gencin de hayalleri vardı. Aileniz haklı, kızlarını rahat edeceği yere verip huzur duymak istiyorlar.

Hepsi bu para denen kağıt parçasının başının altından çıkıyor… Ah bu Lidyalılar, ne zorunuz vardı da parayı icat ettiniz… İnsanları şaşırttınız, doğru yanlış birbirine karıştı. Para bütün pislikleri kapattı. Arkadaşlık, dostluk, akraba ilişkileri gücün etkisinde değerlerini yitirdi. Garip ama ne onunla ne onsuz hayat oluyor; çok olanın hayatı parayla karışıyor, az olanın da hayatı parasızlıktan karışıyor. Ortası yeterli. Ne şaşırtacak kadar çok, ne de ezilip büzüleceğiniz kadar az olacak bir şeylere ulaşabilmelisiniz. Bir kişinin maaşıyla ulaşamadığınız şeyler çok olur ama iki kişinin çalıştığı bir aile kendi kendisinin efendisi olur sevgili okurum. Bu beraberliği istiyorsanız benim senin diye bir şey aranızda olmayacak, ikiniz birleşecek, biz olacaksınız. Bunu yapmazsanız bir yere varamazsınız. O genç yanında annesi olsa da hayatta bir başına… Bunu unutmayın.

Ne yapacaksınız, ailenizle konuşarak onların pek de mutlu olmayacağı haberi, kararlı olduğunuzu hissettirerek vereceksiniz. Sonrasında “ama nasıl olur, aman kızım yapma” diyeceklerdir. “Biz yeniden bir araya geldik, ben onu seviyorum, sizin de desteğinizi ve ona karşı güzel davranışlarınızı görmek istiyorum” diyerek konuyu kapatacaksınız. Gereksiz konuşmalara izin vermeyeceksiniz, “ah şunları yok, bunları yapamazlar” demelerine izin vermeyeceksiniz. Biz beraberce her şeyi olabildiğince yapacağız diyeceksiniz. Her şey sizin nişanlınıza sahip çıkmanız, onların da iyi niyetle yaklaşmaları ile aşılabilir. Siz kendi kendinizi aşmalısınız, önemli olan bu, kendinizi aşarsanız ailenizi de aşarsınız.

Düğün yapamayabilirsiniz ama o gelinlikten hevesinizi uzun saatler eğlenerek almanız isterim, bunu kendiniz ve nişanlınız için yapmaya çalışın. Arkadaşlarınızla bir yemek ayarlayabilirsiniz, herkesin kendi parasını ödeyeceği müzikli bir yerde yemek organize edilebilir. Arkadaşlarınız, dostlarınız sanmam ki hayır desinler. O günün tadını saatlerce yaşamalısınız. Hadi bakalım bu sefer sağlam durun yoksa bunun telafisi yok sevgili okurum. Çok mutlu olmanızı yürekten diliyorum. Ama kişisel fikrim, çok zorlanırsınız bu evlilik için. İyi düşünüp karar verin. Sevgiler…

***

Çözemediğiniz sorunlarınızı rumuzunuzla yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun.