Dersimiz: Türk aile yapısı

İzdivaç programlarının yasaklanması bomba gibi düştü gündemimize. "Biz" zaten izlemiyoruz, zaten takip etmiyoruz da rating listelerine bakıldığında ülkenin yarısından fazlası bu programların hastası.

"Bizim" taraf çok sevindi bu programların yasaklanmasına. Zaten aptalcaydı, zaten her şey kötü birer tiyatroydu da yasağa, özgürlüklerin kısıtlanmasına sevinecek kadar şuurunu kaybetmiş "bilinçli" ekip beni bu programlarda şakır şakır göbek atan insanlardan daha çok üzdü.

Sen sevmiyorsun, ben izlemiyorum peki bu programların hastası kim? Neden bu kadar izleniyor, neden bu programların sunucuları golcü futbolculardan daha çok kazanıyor?

Söyleyeyim mi kim izliyor; okula gönderilmeyen kadınlar, sevdiğine verilmeyen kadınlar, kocası tarafından çalışmasına izin verilmeyen kadınlar, tek umudu evlenmek olan kadınlar!

Kadınlar, kadınlar, kadınlar! Bastırılmışı, sevilmemişi, çaresizi... Günde 18 saat televizyon izleyen bir toplumun en sessizleştirilmiş, en vasıfsızlaştırılmış güruhu kadınlar izliyor elbette bunları.

Çocuğu okula yolla aç televizyonu, koca işe gitsin aç televizyonu. Sosyal hayatın varsa laf söz olur çünkü, otur evinde bu maymunlukları izle.

Bizim gibi bu programları izlemeyen, en sert eleştiren kitle için denk gelindiğinde 30 saniyelik video çekip "ıyy bunları kim izliyor?" diye tüm toplumu ezen storyler, tweetler atmalık içeriklerdi.

Hep denk geliyorduk, hep dalga geçiyorduk zaten. Bugün "onlar" bir kayıp verdi.

Biz masalar Asmalı'dan toplandığında, yasaklar, kurallarla boğulduğumuzda kimsenin sesi çıkmamıştı, şimdi bu aptal uyuşturucuları yasaklandı diye yine kimsenin sesi çıkmıyor.

Bugün izdivaç yasaklanır, yarın en sevdiğin dizi, öbür gün Survivor vergi darbesi yer...

Gerekçe hep aynı; "Türk aile yapısına uymuyor."

Neymiş bu Türk aile yapısı arkadaş? Karısı yanındayken onun bunun kızının dekoltesinin içine düşen adamlar mı? Amcasının 14 yaşındaki kızıyla evlenen moruklar mı? Miras bölünmesin diye insanları birbirine zorla yamayan yapı mı? Neymiş bu meşhur ahlak yapısı, biz niye hiç denk gelmedik?

Bir rezilliği başka bir rezillikle örtmeye çalışmaktan başka hiçbir şey değil bu yasak. Bu tip programları bu kadar yüceltip, binlerce insanın bu rezillikten başka şansı olmadığına inandırıp ondan sonra da hoop diye "yasakladık" diyemezsiniz.

Bir yasağa, bir özgürlük kısıtlanmasına da sevinemezsiniz.

İnsanlara bunların yerine izleyeceği şeyler, okuyacağı kitaplar, hayata karışabileceği aktiviteler sunmazsanız, bunları yapabileceği miktarda para kazandığı işler sağlamazsanız zaten temeli çürük olan bu sosyal yapı iyice çöker, enkazından kimse kurtaramaz bizi.

Homofobik, dar görüşlü, insanları şebeğe çeviren programları savunduğum karanlık bir dönem olarak hatırlayacağım bugünleri. Dönüp baktığımda da hep doğru olanı savunmaya çalıştığım çaresiz günlerim olarak hatırlayacağım aynı zamanda. İnsanı ne noktaya getiriyorsun ey Türk aile yapısı!