Ağacın dili olsa

Varlığıyla huzur veren bir ağaç, bana minik bir şiir yazdırdı aniden, hem de kendi dilinden. Onu paylaşacağım sizinle bugün. Ve bir de bana düşündürdüklerini...

Sanırım, bir ağaç olsaydım, kaygım daha az olurdu. Birçok insanın bilmediği şeyleri bilmenin ayrıcalığıyla daha farklı bakardım dünyaya. Bilgeliği taşırdım dallarımda. Yapraklarımın hışırtısı, parkta, bahçede başı önünde yürüyen, kara kara düşünen insanlara derdi ki:

Yalnız olmadığımı bilirim. Yalnız gelmişiz bu dünyaya, yalnız gideriz , doğru ama ruhum hiç bir zaman yalnız hissetmez kendini. Tek göründüğüme bakmayın. Kuşlar konar dallarıma, sevinirim. Aşık bir çift, gölgemde keyif yapar, gülümserim. Bir kadın, sırtını gövdeme dayayıp rahatlar, huzur dolarım. Çevremde olup biten güzelliklere gözlerimi kapamadığım sürece asla yalnız kalmam, ve sevdikçe sevilirim.

Kendi değerimi bilirim. Herkes kendine benzer, farkındayım. Kendimi başkalarıyla kıyaslamam o yüzden. Ben bir çınar ağacıysam, çınarlığımı bilirim mesela. Kapı komşum olan ulu bir çamla bir tutmam kendimi asla. Ben perişan bir durumda çırılçıplak kalmışken, onun her daim yeşil kalmasını kıskanmam. O da bana, “nedir bu sefil halin?” demez. “İdeal ağaç” diye bir şey yoktur çünkü. Kiraz ağacının çiçekleri büyüler, ıhlamurun kokusu, çamın kozalakları, çınarın ise gölgesi...

Değişim beni korkutmaz. Dört mevsimin dördüne de hakkını vermenin ustası olduğum için, değişim karşısında panik olmam kolay kolay. Her halimin ayrı bir güzellikte olduğuna inanırım içten içe. Günü gelir, tek bir yaprak bile kalmaz üzerimde ama ilkbaharda yine nasıl coşacağımı bilirim ya, aldırmam. Her şey bitmiş gibi görünse bile umudumu yitirmem. Her sene haklılığımı kanıtlar bana hayat. Kışın dinlenirim, içime dönerim biraz. İlkbaharda allanır,pullanırım, keyfime doyum olmaz. Her evresini ayrı severim hayatın, her anın ilkbahar güzelliğinde olması için çaresizce uğraşmam. İyisiyle kötüsüyle, olduğu gibi kabul ederim hayatı. Ve beklerim...

BEKLERİM

Dallarım semayı kucaklayacak

Ama köküm toprakta, misafiriyim dünyanın.

Aklım bir karış havada

Bedenim sakin, dimdik.

Yeşeresim var ama sonbahar...

Her şeyin bir vakti var.

Ağacım ben, işim sabır...

Beklerim.

Sevgiyle kalın…