İnanırsak oluyormuş!

Güzellik yarışmalarında birinci seçilen kızların ağlaması ya da ne bileyim mutluluktan ağlanması beni hep şaşırtır. Hadi canım, insan kahkaha atar ağlar mı diyip dururum, daha doğrusu dururdum. Hey hat, hayat nelere kadir! Mutluluktan ağlamak ve ben! Bu da oldu ya, daha da gözüm açık gitmez!

Evet güzel okuyucum, geçen hafta ben mutluluktan ağladım. Ağladım çünkü Nilşeker Kantoş Ceki'den kurtuldu. Daha önce belki hatırlarsınız, Kasım ayının son günlerinde serviks olduğunu öğrenmiştik, o gün ona Kantoş Ceki adını vermiştik ve hepimiz birimiz birimiz hepimiz haydi üç silahşorlar, üç kafadarlar, üç ahbap çavuşlar demiştik.

Tuhaf bir kış yaşadık biz Kantoş Ceki ile. O bizi yordu, bizi üzdü, bizi ağlattı. En çok da Nilşeker'i.

Saçları döküldü, yoruldu, serumlar, ilaçlar, bitmek bilmeyen tedaviler ve göz yaşları.

Ama Kantoş Ceki'yi yeneceğiz dedik, canımızı dişimize taktık, zırhlarımızı giydik, kılıçlarımızı kuşandık, ejderha ile savaştık ve sonunda biz kazandık.

Geçtiğimiz pazartesi günü biz mutluluktan ağladık.

Güzellik yarışmalarındaki kızlar geldi aklıma, ya da mutluluktan ağlayanlar. Kendi kendime güldüm, sonra Nilşeker'e sarıldım.

Kantoş Ceki gitti.

Nilşeker Sultan, serviksi yendi. 2.evrenin sonunda fark ettiğimiz serviks uzun ve yorucu tedavilerin sonunda gitti.

Bu ay içinde bir yaşına basacak kuzenimin kızı kadar mutlu Nilşeker. Biz de öyle.

Hikmet Sultan'ın zamansız gitmesi bizi hala üzse de, Nilşeker'in yeniden doğuşu bir mucize gibi.

Hani inanırsak olur bence diye bir reklam vardı ya, yalan değil okuyucum! İnanırsak oluyor! Bak Nilşeker'e yendi! Simdi saçları kısacık, bir oğlan çocuğu gibi, ensesi bukleli, gümüşlü, gözleri daha parlak yeşil, bakışları daha derin.Şimdi Nilşeker ve dolayısı ile biz yeniden doğmuş gibiyiz.

Darısı bütün Kantoş Ceki ile savaşanlara!

İnanırsak oluyor, gerçekten.

Yol uzun, sapa, virajlı bol tuzaklı, zırhlar ağır. İnsan o zırhla yürürken yoruluyor, ama bir daha bırakmıyor kılıcı elinden, çünkü Kantoş Ceki ağzından alevler çıkartan bir ejderha, onu yenmek zor gözükse de inanınca yapıyor insan.

İnanırsak yapabiliriz bence...