Tuhaf şeyler bizim tarafta

99 senesinin son ayı, 2000'ler gelmek üzere, herkeste bir heyecan, bir milenyuma giriyoruz havası. Bilgisayarlar çökecekmiş, robotlar çıkacakmış, bir cyber punk atmosfer, uçan arabalar, bir Mad Max, bir Blade Runner. Herkeste bir coşku. 99'un son gecesi sanki her şey değişecek, saatler 00:00'ı gösterdiğinde yeni bir kapı açılacak, uzaylılar kankamız, komşu Ayten Teyze kısır gününe XBTK gezegeninden arkadaşlarını çağıracak. Kızım sor misafirlere çay mı içerler yoksa kahve mi? Ay bizimkinin ingilizcesi çok iyi.

Heyhat! Hayat nelere kadir!

99 yılı. Hayatın bir diğer yarısının başladığı yıl. Deprem, üniversite sınavı, 18 yaşına giriş, liseye veda, her sene aynı gün kesin görüşeceğiz, ayh unutur muyuz aşkolsunlar.

Ya sonra?

Unutulan sözler, boş verler, haftaya kesin görüşüyoruz bak unutma he'ler.

Yıl 2014. Ne komik değil mi? 2000 yılında doğanlar 14 yaşında, 90'ların çocukları büyüdü. Ne bir uçan araba, ne bir cyborg var ortada. Bilgisayarlar çökmedi küçüldü cebimize girdi, artık cep telefonu hayatımız, evde unutursak hayatımız kararıyor, internetimiz yoksa dünyamız çöküyor.

Bir film vardır, Strange Days diye, 99'un sonudur 2000'ler kapıdadır, tuhaf günler yaşanmakta, insanlar rüyaları yaşamakta, sanal gerçeklik tavandadır, sonra bir gün işler karışır, hadi anlattırmayın bana filmi bir zahmet izleyin, hem güzel film gerçekten. Ayrıca konu bu değil, gene dağılmayayım, işte o günler tuhaf günlerdir. Tıpkı bugünler gibi.

Uçan arabalar yok, androidler ev işlerimizi yapmıyor, komşumuz bir cyborg değil, uzaylılarla henüz skype'da konuşamıyoruz ama hayat daha karışık. Kurşunlar havada uçuşuyor, herkes mafya, herkes nefret içinde, kin, küfür, kan, gözyaşı etrafı kuşatmış. Mahşerin dört atlısı halay çekiyor.

Şeytan aramızda.

Köşeye sinmiş kıs kıs gülüyor insanlar birbirini öldürürken.

Tuhaf şeyler bizim tarafta.