Oku bakayım

Merhaba Gülşah Hanım... Selam Gülşen... Bunlar bana gönderilen maillerin çoğunun başlangıcından örnekler. Adım "Gülşan" gibi pek rastlanılmayan bir isim olduğundan hayatım boyunca yanlış yazılmasına, söylenmesine alıştım. Sanki nüfus memuru bir yanlışlık yapmış da, onlar doğrusunu bulmuş gibi son derece kendilerinden emin bir şekilde ismimi itina ile yanlış yazmayan bir kuruma pek rastlamadım. İlk seferde anlaşılamaması veya mesela Starbucks'ta asla ismimin doğru yazıldığı bir bardakta kahve içmediğimden bahsetmeme bile gerek yok, bunlar en sıradanları sayılır...

Dediğim gibi bu kafadan uydurmalı tahminlerle yazılan ismime rağmen evime gelen paketlere veya uçak biletlerine alıştım. Benim asıl derdim özellikle de bir iş için bana mail yollandığında, hitap edildiğinde, davetiye gönderildiğinde ismimin yanlış yazılması. Bence bu asla kabul edilebilir bir durum değil. Eğer bir mail Gülşen, Gülşah gibi bir hitapla başlıyorsa mailin içeriği ne olursa olsun otomatikman yollayan tarafa karşı ön yargılı yaklaşıyorum. Çünkü yollayan kişi veya kurum, benden önemli veya önemsiz her ne istiyorsa, neyi haber veriyorsa ismime bakma gereği bile duymuyor. İsmimi önemsemeyen bir insan benim düşüncelerimi ne kadar önemseyebilir ? İşte bu benim için gerçekten önemli bir sınır ve çoğu insan, çoğu marka bu sebeple asla gözüme giremiyor.

Burada bir diğer sıkıntıdan da bahsetmek istiyorum, ülkemizde çok az insan mail yazmayı biliyor. Tanımadığı birisine "sen" diye hitap edenden mi, doğru düzgün cevap vermeyenden mi bahsetsem bilemiyorum... Birisine özellikle iş için mail atıyorsanız o kişiye olumlu veya olumsuz geri dönmek zorundasınız, bunu size dönmeyen insanlara sinirlendiğiniz zaman sık sık hatırlamanız lazım. Özellikle davet maillerine gitmeyecek olsam da cevap veriyorum ama sanmıyorum ki cevap verdim diye karşımdaki buna saygı duydu... Pr yüzünden o kadar gözleri dönmüş ki, insanlardan ne koparsak kardır dışında bir şey düşünmüyor ajansların çoğu. Yarım yamalak iletişimler, tuhaf tuhaf üsluplar havada uçuşuyor. Bir de bunun üstüne ismimi yanlış yazdıklarında mailin içeriği de nereden geldiği de umrumda olmuyor açıkcası, daha ismimi okumamış, okusa bile kontrol etmemiş, bana nasıl bir faydası dokunabilir ki?

Artık okullarda neyin eğitimi veriliyor hiç bilmiyorum, oldukça alakasız ve hayatta gerekli olmayacak şeyler olduğu kesin. Çünkü bırakın lise, üniversite öğrencisini, koskoca şirkette çalışan insanlar bile mail atmayı bilmiyor. Dilekçe yazmayı öğrenmeden üniversiteden mezun oluyor insanlar. Sonra da staj yapmak istedikleri kurumlara öyle mailler atıyorlar ki, akıllara zarar. Sonra da eminim etrafa ağlıyorlardır, bir sürü yere başvurdum kimse geri dönmüyor diye... Tabi bunun tam tersi de oluyor dediğim gibi, en uygun dille iletişim kursanız bile size öyle bir cevap geliyor ki eksik kalsın buradan gelecek fayda diyorsunuz. Yani bu ülkede kurumların büyüklüğü veya çalışanlarının nitelikleri bazı şeyleri hiç değiştirmiyor çünkü doğru düzgün okumuyoruz, tembeliz.

Bu sadece iş hayatında da geçerli değil, sosyal medyada ve normal hayatta da dinlemeden, okumadan her şeye atlıyor insanlar. Instagram'da fotoğrafın altına yazılanı okumadan yorum yapıyor mesela veya Twitter'da troll bir hesabın yazdıklarıyla gaza geliyor... Okumak araştırmak, özellikle de internetin bu kadar çok bilgiye ulaştıran imkanında o kadar zor geliyor ki insanlarımıza, doğrusunu bilmek yerine kafadan sallamak daha kolay geliyor. Bunun sonucunda da asla ve asla doğrusunu öğrenmeden, yanlışıyla övünerek gezen bir toplum oluyoruz. Bir şeyi yanlış bildiğini öğrenmek en büyük kabus insanlarımız için, bu yüzden doğrusunu öğrenmek yerine kafadan atmak daha çok işlerine geliyor, işin özü bu.

Şimdi cevaplanmayan maillerinizi, mesajlarınızı bir düşünün, belki de zahmet edip ismine bile bakmamışsınızdır.