Memleketimden özel okul manzaraları

Anne olmak benim için hiç bilmediğim konuları didik didik öğrenmek ile aynı anlama geldi hep. Uzay’ın hayatıma katıldığı andan itibaren ilerlediğimiz her safhada önce kafa karışıklığı, sonra derinlemesine araştırma, uzmanlaşma sonra da seçtiğim ihtimalin partizanı olma süreçlerinden geçiyorum. Hamilelik, doğum, katı gıda, sütten kesme konularının her birinde "çokbilmiş" sayılırım. Bunlar nispeten daha temel konular da okul hususu beni her seferinde zorlayan bir başlık oldu. Uzay anaokuluna başlayacağı sırada oğlum hangi okulda en mutlu olur, hangi okul ben müşteri değil de okulun bir parçası gibi olabilirim gibi garip arayışlarım vardı mesela. Uzun arayışlardan sonra Uzay’ın 3 yıldır gittiği; her bir ferdini öpecek kadar sevdiğim okulu bulmuş olmam bir avuç güzel insana rastlamamdandır; yoksa ülkenin eğitim sistemiyle aramın iyi olmasından değil…

Şimdilerde o okulun bitecek olmasının haklı endişesiyle rüyalarımda okul müdürleriyle görüşmeler yapıyorum. Şaka değil; tam olarak böyle. Günlerdir kafamı yoran bu meseleyi rüyalarda çözdüm desem yeridir. Ayıkken ikiye indirdiğim seçeneklerden bir tanesi sürekli rüyalarımda tekrar tekrar ortaya çıkınca ona olan meyilim arttı. Lakin yine de soru işaretlerim yok değil. Bir kere “çok para”… Herkesin ucuzu pahalısı kendine ama şu bir gerçek ki bu ülkede özel okullar hakikaten çok para. Cefakar ana baba toplulukları oradan buradan kısarak bu çok paraları bir şekilde veriyorlar. Bu da bir gerçek… Bir de şu var: biz çocukken ilkokulda özel okuyanlar “okuyamayan” çocuklardı. Şimdi devlet okulundan çok özel okul var. Bu yazının konusu görüştüğüm okullardan edindiğim genel kanı başka bir deyişle üllkemden özel okul manzaraları…

Akademik başarı odaklı okullar var. Bu okullarda çocuklar değil, notlar önemli. Ben her ne kadar takdir etmesem de seveni ve taliplisi çok bu okulların. Bu okullar genellikle öğrenciyi bir sınavla (onlar tanıma görüşmesi diyor) okula alıyorlar. Dersler sabah 8 de başlıyor. Tenefüsler az. Sınav sistemine yönelik bir eğitim anlayışları var. Pedagojik anlayışları ise çok da parlak olmayan öğrencileri en kısa zamanda okuldan gönderme tavrı üzerine kurulu. Genellikle fiyatları 30- 50 bin arasında değişiyor. Bu kadar parayı verip bir de çocuğunuz “yeteri kadar başarılı değil” diye dışarıdan takviye ders aldırmanız ve ona da ayrıca para vermeniz de gerekebiliyor bu okullarda. Başarı sadece “not sistemi” üzerinden tanımlı olduğu için çocukların kendine özel başarıları geçer akçe sayılmıyor buralarda.

Her şeyi içinde barındırmak üzerine kurulmuş okullar var. Yani okulun havuzu da var, satranç dersi de 3 dil de öğretiyor (deniyro en azından)… Çocuğu okula veriyorsun bir daha da bir şey yapmana gerek olmuyor; sporu da okulda yapıyor, enstrüman çalmayı da orada öğreniyor… Bu okullar diğerlerinden gerçekten çok pahalı. Bu okulların en güzel tarafı da müdüründen, görevlisine, öğretmenlerine, muhasebede çalışanına kadar herkesin her öğrencinin adını soyadını biliyor oluşu. Bunlardan çok yok. Fiyat skalası 30 binden başlıyor.

Daha ekonomik okullar var. Bunlar belli bir başarı odağına sahip değiller. Çocuklar mutlu olsun diyorlar; onu da nasıl yapacaklarını biliyorlar mı belli değil. Öğretmen sirkülasyonları yüksek. Biraz fabrikasyon bir tazları var; bunu kanıtlarcasına her semtte bir şubelerine rastlamak mümkün. Belli bir pedagojik eğilimleri yok. Bizim zamanımızdaki devlet okullarını andırıyorlar tavır olarak; sadece saatleri daha uzun, imkanları biraz daha geniş. Odağı bütçe olan ama devlet okuluna eli gitmeyen veliler için iyi ihtimal. Fiyatları 18 bin -30 bin arası.

Bir de bunlara benzemeyen okullar var. Butik okullar. Mutfağında organik yiyecek pişen okullar. Bahçesi peysaj görmemiş okullar. Serbest oyuna inanan okullar. Toplam nüfusu 100 olan okullar. İki ülkenin müfredatını birden işleyen okullar. Çocuklara daha fazla hareket imkanı sağlayan okullar. Başarıyı çok farklı alanlarda tanımlamaya çalışan okullar. Kaynaştırma eğitimini bir fırsat olarak gören okullar var… Sanırım ben bunlardan birini seçeceğim.

Son not: Ben burada hangi okul diye çırpınırken dedikodular MEB’nın 4+4+4’den vaz geçeceği ve 5+3 sistemine döneceği yönünde… Bilgi henüz net değil, ne şekilde uygulanacağı da…