Çağırılsın veya çağırılmasın Tanrı vardır.

Carl Jung’ın evinin kapısında yazan latince bu söz, neden kapıya asılmıştır hiç düşündünüz mü?

Bu sözün yanısıra kapı ile ilgili, Kurtlarla Koşan Kadınlar kitabının yazarı Clarissa P. Estes ise şöyle demiştir...

"Derin bir yara iziniz varsa, o bir kapıdır...

...Eski, çok eski bir öykünüz varsa, o da bir kapıdır.

Gökyüzünü ve suyu tahammül edemeyecek kadar çok seviyorsanız, o bir kapıdır."

İyice incelediğinizde, tüm öğretilerde kapı çoğu zaman yeni bir eşiğe açılan dünya gibi sembolize ediliyor. Ancak elbette ki neyin bizim için bir kapı olup olmadığını ise o şeye yüklediğimiz anlam belirliyor.

Peki ya bizlerin yeni dünyaya açılan kapısı nerededir?

İnsanoğlu anlamadığını etiketleme, bilmediğini yargılama ve düşünce şekline uymadığı şeyi reddedip, kabul etmeme eğilimindedir. Oysa ki benim gibi olmayanı reddetmem demek, dünyayı da reddetmem demek...

Çoğu zaman, kendimde sevmediğim birçok özelliği karşımdaki insanda görüp yargıladığımda – Carl Jung der ki; “Diğerinin sevmediğimiz özellikleri, kendi kendimizi bulmaya yardım edebilir.” aslında en çok kendimi yargıladığımı bir türlü göremem.

Hayatımıza giren, bizi etkilemiş, bize zarar vermiş veya mutluluk vermiş her insan bizim öğretmenimizdir. Ve hayatlarımızda oluşlarının muhteşem sebepleri vardır.

Bu açıdan baktığımızda, karşımıza çıkmış, yargıladığımız, sevdiğimiz veya sevmediğimiz her insan da bir kapıdır.

"Vocatusadque non vocatus, deusaderit.”

Çağırılsın ve çağırılmasın Tanrı var ise eğer ve yine aynı Tanrı insanlara insanlarar acılığı ile yardım ediyor ise, Tanrı karşıma çıkan her insanda açığa çıkmaz mı?

Ve ben bir insanı yargıladığımda, etiketlediğimde, reddedip, ötekileştirdiğimde hem kendi içimdeki Tanrıyı hem de karşımda Tanrının başka sıfat ve özellikleri ile vukubulmuş kimliğini (yani hem kendimi hem de bir başkasını) reddetmiş olmuyor muyum?

Kapının kendisidir Tanrı bazen.

Ve cennette de cehenneme de giriş kapısı dünyanın ta kendisi…

Öyleyse ben ne zaman kabul ve şefkat ile aksam hayata cennette... Ne zaman öfke, ne zaketsizlik ve ötekileştirerek reddetsem kendimi ve bana benzemeyeni cehennemdeyim.

Söylesenize, sizin dünya kapınız ne ile açılıyor?