Merhaba, çalışan dünyalılar, hayat bir nefes ise o nefesi alırken keyif almaya ne derseniz? Şimdi düşünün bakalım. İşiniz, özel hayatınız, aile hayatınız, sorumluluklarınızın ve zorunluluklarınızın ötesinde "kendiniz için" ne yapıyorsunuz? Herkesin içinde çığlıklar var önemli olan, bunları kendisinin duyması ve harekete geçmesi. Stresten hasta oluyoruz. Şimdi stresi atma yöntemlerini bulalım. Çünkü bu yöntemler hep kişiye özeldir.

Şimdi derin bir nefes alın ve "Ben kendimi mutlu etmek için ne yapıyorum?” diye sorun kendinize. Cevap nedir? Eğer cevabınız yok ise oturun ve düşünün. Zamanı gelince insanlara hediye almayı biliyorsunuz. Ya siz?

Kendine en son ne zaman hediye aldın? En son ne zaman endişesiz ve acele yaşamadan bir yere gittin? Israr, kıyamet yaptıkların haricinde kafana göre ne zaman takıldın? Siyaset, politika, hayat kavgası ve sağlık sorunları hiç bitmez. Ben mi? Benim de tuzum kuru değil, merak etme.

Herkesin dağına göre kar var bu hayatta. Kimse yüzde yüz mutlu olamaz. Zaten o zaman hayatın tadı olmaz. Çaba göstermeden yaşayacağın hayatta alacağın nefes ve tat sayısı çok azdır.

Cep telefonu diyeti

Önce her ay kendine minik de olsa bir hediye al, temiz hava al, bir yere git, koşmadan 1-2 saat geçir. Bir an olsun her şeyi unut ve kendine dön. Hobi edin. O bunu yapmış, o şuna sahip diye hayıflanmak yerine kendine dön. Sürekli telefonda yaşamaktan bıkmadın mı? Her gün kendine 1 saat telefon diyeti yaptır. Internet bulunmaz nimet, farkındayım ama bazen yalnızlaştırıyor. Tatile gitme planı yaparken arkadaşına sor. WhatsApp’tan yazacağına, yanına giderek konuşmayı dene.

Min-el aşk. Aşk hayatın mı karmaşık? Temiz bir kağıt al, pozitif ve negatif yönlerini yaz. Duygusallaşacağın bir şarkı aç ve onu düşün. Negatif durumlarda onu ne kadar seviyorsun? Sevmediğin adamın çoraplarını kaldıramazsın. Sevmediğin kadın hastayken onun yanında duramazsın. Bir insanın en güzel huyu, sevebilmesidir. Önce sevebiliyorsan şükret.

Klişemiz var ya hani, sağlık! Sen iyi olmadan kimseye faydan olmuyor. İşin özü, rahat bırakın kendinizi, bir soluk alın…

Ebru Küçükgökdemir