Aşk Senin Adın
Hangi birini anlatayım sana sevgilim!
Yaşattığın acıları mı, yaşattığın anılarımı?
Neresinden başlamalıyım sevdanın
Bendeki yüceliğini anlatmaya!
Peki uğrunda döktüğüm gözyaşları?
Yokluğundaki kalp ağrıları?
Seni özlediğim zamanlardaki o can çekişlerim ?
Her sesini duyduğumda içimdeki o sessiz çığlıklar
Neresinden başlamalıyım bendeki imkansızlığı anlatmaya
Her gelişinde duyduğum o çocuksu duygu
Her baktığındaki gözlerinin içinin gülmesi
Her öpüşündeki bedenimin alt üst olması
Ve her sarılışındaki o hiç bırakmama isteği..
Neresinden başlamalıyım ayrılığın ?
Ayrılık demeyelim de ona;
Adı her neyse , çıkardım attım lugatımdan,
Çünkü çok ayrılığa yer verdim de bir türlü yakışmadı sana
Ya da ben yakışmasını istemediğimdendir…
İnsan bir an olsun vazgeçmez mi ?
Bir defa olsun Düşünmeden Durmaz mı ?
Güneş doğduğunda artık onu “ Unutacağım, sevmeyeceğim demez mi ?"
Demiyor işte demiyoorr…
Ne vazgeçiyor, ne unutuyor, ne sevmeden duruyor…
Ağlıyor, can çekişiyor beynini kemiriyor
Yapıyor insan bunları anlıyor musun yapıyor
Çünkü ben sevmiyorum seni; AŞIĞIM
Yokluğunda bıraktığın anılarına rağmen.
Ben seninle arkadaş , seninle sevgili, seninle eş
Ben anneydim seninle…
Bütün duyguları seninle yaşıyordum..
Birtek sende anlıyordum
Bu aşk denilen şeyin insanın yaşaması için tek gerekçe olduğunu..
Yanıma geldiğinde yaptığın o küçük jestlerle nasılda mutlu ederdin beni
İçim içime sığmazdı da arkadaşlara
Anneme anlatırdım ;
Annem her zamanki gibi “ çok kaptırma kendini kızım “dese de
Arkadaşlar Allah ayırmasın diye dua ederdi bizim için…
Kapıldım gidiyorum işte ve hiçbir fırtına dindirmiyor…
Şimdi seninle ayrıldık ; Ölüm sessizliği gibiydi gidişin
Yüreğim savunmasız , Çaresizdi bu defa…
gerçekten duygulu bir paylaşım olmuş :(
çook beğendim.
yüreğinize sağlık cansu hanım