Hayır diyebilmeli insan. Önemli olan, her isteğinin gerçek olması değil, özgür iradenin elinden alınmamasıdır.

Her şeye hayır diyen biri muhtemelen geçmişte dediği "evet"lerin pişmanlığını düşünerek hayır diyordur. O halde kıyabilmeyi önce öğrenmek gerekiyor hayır diyebilmek için.

Hayır demek ne negatif bir tavırdır ne hoşgörüsüzlüktür; sadece samimidir ve üstelik cevabı verenden çok, alan içindir bu samimiyet. Samimiyeti vıcık vıcık olmak sananlar kuramazlar bu bağı, samimiyet öyle bir şey değildir kesinlikle. Kimse reddedilmeyi hoş karşılamasa da yalandan daha kolay hazmedilebilir olduğu da bir gerçektir ama bu anlık reaksiyondur, esas olan gerçeğin paha biçilemez değeridir, ister diyen isterse duyan olun, sonuç değişmez. Kaçınılmazı ertelemek kadar dünyadaki sınırlı vaktimizi ziyan eden başka bir şey yoktur. O nedenle çekinmeden hayır deyin, hatta haykırın var gücünüzle, böylece hafiflemiş hissettiğinizi göreceksiniz.

Bazen gücün yetmez ama yine de mücadele bilinci hep var olmalı, çünkü yaşama direncimiz buna bağlı. Hayat cesurları sever, hak etmeyenlere torpil geçer, belki ezildikçe büyür insan, sonuçta deniz olsan bile yağmurda ıslanırsın.

Kimsenin karnı kimsenin ağzıyla doymaz, başarı kişiye aittir, kişinin nereye vardığı, nasıl ne durumlarda ulaştığı kendisine aittir. Bazı beyinler yağmur misali düşünce üretir, bazıları da kayaya yağan yağmur gibidir, yeşermez, bir toprağa sığınak olmasa, çiselese bile yine de etrafı bahara çevirir.

Gülmek için mutlu olmayı beklersen gülmeden ölürsün o yüzden gülüşlerinize engel olmak isteyenleri kalbinizde öldürün yoksa ne gülebilir ne de mutlu olabilirsiniz.

Hülya Çakıcı