Galiba kendini iyi hissetmek güzel şeyler doğuruyor. Hayatımın bi insana bağlı olmadığını anlamak bi hayli vaktimi aldı ama şimdi geriye dönüp bakmak, o hatalardan ders çıkarmak o kadar keyifli ki... Düşünüyorum, mesela, o kadar çok şeyi yaşamadan şimdi ki halime dönebilir miydim? Cevap çok basit: Hayır.

Hayatımızın bi' yerinde bu zorlu şeylerle savaşmak, insanı bi yerde dizlerinin üstüne çökmüş ve "Ne yapacağım?" cevabını aramaktan yavaşça ve kendinden emin dimdik hayata bağlandığını görmek, kendini karşıdan izlemek o kadar keyifli ki... "Yaptım" diyorsun, "İşte başardım. Bak, tüm benliğimle burada karşınızdayım. İşte tam olarak buradayım" demek gerçekten çok keyifli. Tamamen sen olarak kalkıyorsun ayağa; kendini bularak, tanımadığın gizemini çözerek, asıl seni görerek. Sanırım hayatımdaki en değerli şeylerden biri oldu.

Gerçek beni tanımak, bazen çok üzüldüğümüz "Artık bitti, artık bittim" dediğimiz noktaları, o anın içinden çıkarak tüm gerçekliğiyle görmek gerçekten çok değerli. O yüzden "Bittim" dediğiniz yerde, hayatınızın içinden çıkarak bakmalısınız. İşte o zaman yaşananlar, yapılan hatalar, yaptığınız hatalar tüm çıplaklığıyla karşınızda duruyor. Eksik yönlerinizi ölçüp tartmanız için bir fırsat geliyor önünüze, daha değerli ne olabilir ki? Kendinizi kabullenin ve değiştirebileceğiniz o güzel tecrübelerin tadını çıkarın. Çünkü inanın bana, bi insan kaç yaşında olursa olsun bu şekilde büyüyormuş, büyüme şansı verin kendinize ve sadece izleyin bakalım, hayatınız nereye doğru kayıyor. İnanın bana, her şey şuan olduğundan çok daha güzel olacak...

Ecem Tezcan