İnsan, çevresi ile sosyaldir. Ailesi, arkadaşları, dostları, akrabaları, komşuları ile birlikte yaşar. Benim için bu gruptan bir tanesi, diğerlerini kapsayan, onların da yerini alabilen ama yerleri doldurulmayan, en az onlar kadar değerli, yokluğu eksiklik olan, kaybına en çok üzüldüğümüz, kazanımı da yitirilmesi de uzun zaman alan, hayatımıza katkısı en çok olan, dostlarımızdır.

Bir çoğunuzun “‘Aile’yi önem sırasında en başa niye koymuyorsun, hafife alıyorsun?” dediğini duyar gibiyim. Bunun iki sebebi var.

Birincisi: Cümleye “benim için” diye başladım ki şahsi düşüncem olduğunu bilin istedim. Benim ailemde dostum kadar yakın hissettiğim kimse yok, maalesef. Keşke olsaydı.

İkincisi: Ben çok şanslıyım bu konuda. Öyle mükemmel, öyle muhteşem, öyle canayakın… Çok uzun sürecek, hepsini yazamayacağım. Bütün hayatımı detaylarına kadar bilen, aklımdan da gönlümden de geçeni iyi bilen, bir sonraki atacağım adımı bilen, neye nasıl tepki vereceğimi bilen, hüzünde ve sevinçte “gel” demeden yanıma koşan, bir yudumu, bir lokmayı, bir hırkayı, bir nefesi benimle bölüşen, beni annemden, eşimden, evladımdan daha iyi tanıyan ve gözeten, düşünen, öğütler veren, yönlendiren, melek eşdeğerinde bir dostum var (melek kadar da güzel). Onun için Allah’a çok teşekkür ederim. Tanıdığım ve hala hayatımda olduğu için.

Ben onun için ne ifade ediyorum bilmiyorum ama onun bana yaptıklarının onda -hatta yüzde- birini ben ona yapamadım, yapamıyorum. Çok zaman onu üzdüm, o bana hiç yalan söylemedi, bazen sustu sadece. Ben ona çok yalan söyledim. O bütün sözlerini tuttu, dediğini yaptı. Ben çok önemli sözlerimi tutamadım, dediklerimi yapamadım. O hiçbir şeyden korkmadı, yılmadı. Ben zaman zaman korkaklık yaptım, deliğime kaçtım. O benden hiç kırılmadı, küsmedi, vazgeçmedi. Ben çocuklar gibi basitçe küstüm, arkamı döndüm. Yine benden asla vazgeçmedi, nefret etmedi. Yaptıklarım -yapamadıklarım- için şimdi çok pişmanım, ama çok...

Siz, eğer varsa, dostunuzun, dostlarınızın kıymetini bilin, ne olur. Onlardan aldığınız ışığı fazlasıyla onlara geri yansıtın. Hiçbir durumda onlara arkanızı dönmeyin, uzak kalmayın. Onlara koşun ve sıcacık sımsıkı uzun uzun sarılın. Ellerini asla bırakmayın. Ona, onlara sahip olduğunuz için Allah’a çok şükür edin.

04.08

Meserifi