Sevgili Yavrum,

Daha şimdiden “Ne TEOG’muş bee!” dediğini duyar gibiyim. Evet, haklısın; hayatımız hep sınav, hep sınav…

Küçük yaşlardan beri sınavlarda başarılı olmanı istedik, bekledik. Başarın azıcık düştüğünde hemen sorguladık, yargıladık. Oyun oynayacağın en güzel yaşlarında seni en karmaşık sınavların içine ittik. Evet, yine haklısın ki; sınavları biz anne-babalar biz öğretmenler abarttık da abarttık. Ama şimdi senden annen-baban olarak özür diliyorum. Biliyorum ki sen bu TEOG dediğimiz sınav için de diğer sınavlarda olduğu gibi elinden geleni yaptın. Şimdi senden tek ricam sınavmış, kaygıymış bir kenara bırakıp hiç kimseyi ya da hiçbir şeyi düşünmeden sadece performansını ortaya koyman.

Eminim ki sen, sadece kendinle baş başa kaldığında tüm bilgilerini kullanarak başarıya ulaşacaksın. Şunu unutma ki; bizim sevgimiz senin sınavdaki performansına göre ne artacak ne de azalacak. Çünkü sen bizim için harika yetenekleri olan güzel bir cevhersin. Bu iki günlük sınav sürecinde, sınava girdiğinde gözlerini kapat ve hayalini kendine hatırlat. Eğer ki elinden geleni yaptığına inanıyorsan, inan ki başarı da seninle beraber gelecektir.

Hiçbir başarı tesadüf değildir. Ve ben, senin başarmak için çaba sarf ettiğine şahidim. O zaman başarı senin hakkın. Sadece kendine başarabileceğini fısıldamayı unutma…

Ve unutma ki gerçekleştiremediğini düşündüğün her hedef, aslında yeni bir başarı yolunda yol gösterici bir anahtardır. Yeter ki vazgeçme.

Seni her koşulda seven annen…

Pedagog Anne