İtiraf etmeliyim ki bebek işaret diline, etkisinin olacağına çok inanmadan başladım. Altı aylıktı Uras başladığımda elbette uzun bir süre cevap alamadım. Çünkü ellerini, kollarını koordine edebilecek durumda değildi henüz. 9 ay civarı meme isterken sürpriz biçimde elleri kullandı. Tabii ben mutluluktan ölecektim.

Zaten beş-altı kelimenin işareti ile başlanıyor bu sürece. Cevap geldikçe artırarak devam ediyoruz, kelime sayısını. Bir gece alt kattaki komşunun kızı ağlıyordu, Uras da uyanmış ağlamaya başlamış. Yanına koştum, elleriyle bebek işareti yapıp ağlıyordu. Köpeklerin yanından geçerken, kedilerle oynarken yine aynı biçimde işaretleriyle konuştuk. Bir gün caddede yürürken gerideki bir mağazanın vitrinine bakıyor, tavşan işareti yapıyor. Kadın giyim mağazasında tavşan ne arasın diye bakarken, alt raftaki bir kazağın üzerinde ufacık bir tavşan işlemesi gördüm. Onun heyecanını anlayıp, onu yaşamasına alan tanımak o kadar iyi geldi ki...

İsteklerini konuşarak anlat diyorum bağırarak anlatmak istediğinde ‘lütfen’ işaretini yapıyor, istediği şeyi gösterip. Onunla iletişim kurmaya konuşmadan başlamak çok büyük bir keyif. Anlatmak istediği şeyleri kimsecikler anlamadan anlamak. Kâğıdı önüne koyunca ağaç yapmamı istediğinde bunu anlamak, öyle büyük konfor ki... Tam da kendini anlatmak için çırpındığı iki yaşa doğru şu günlerde bunun konforunu sürüyorum. Anlatamadığı şeyler için öfkesine daha az tanık oluyorum. Bence bebek işaret dili aynı zamanda ‘bonding ilişkisinin’ devamlılığını da sağlıyor. Bu paha biçilmez bir şey.

Anne-bebek ilişkisine fazla dahil olan toplumumuzda, aradaki parazit seslere inat, bebeği doğru anlamak ne büyük motivasyo! Bu bir buçuk yılda annelikle ilgili öğrendiklerimden biri de şu ki; anneleri motive eden en önemli şey gösterdiği özenin pratik hayatta karşılığını almak. Aslında bu koşulsuz sevgiyi kıran bir unsur gibi görünse de olmadığında nötr tutan; olduğunda insanı uçuran etki. Olmayınca sevgiyi ya da ilgiyi azaltmıyor da olduğunda kadayıfın kaymağı gibi oluyor. Daha çok emek vermeye teşvik eden çok tatlı bir bahane.

Bebeğini anlamanın anne-babalar için çok önemli olduğu hepimizin malumu. Bu sürecin sadece anne-babaya değil bebeğe katkıları da büyük; motor gelişime, duygusal zekâya, duygusal gelişime katkıları büyük. Küçücük dünyasında anlaşılmış olmak ona ne büyük mutluluk veriyordur. Hayatının ilk yıllarında dünyaya duyduğu güvenin temelleri ne sağlam oluyordur.

Eşim bebek işaret dilinin etkisinin olacağına hiç inanmamıştı. Yanında bazı kelimeleri işaret ederek konuşması için yalvarıyordum resmen. Sonra Uras’ın yaptığı işaretleri anlamayıp bana sormaya gelir oldu. Benim alttan alta nasıl mutlu olduğumu fark ettirmiş olabilirim.

Uygulama için büyük paralar harcamaya gerek kalmayabilir bence. Belki rehberlik açısından konuyu bilen birinden yardım alınabilir, bir kereliğine. Bununla ilgili kitap da var kitaptan kolaylıkla yapılabilir. Mesele hangi işareti kullandığını hatırlamak ve tekrarlamak. Mesela ‘panda’ işaretini tamamen kendim uydurdum. Uras da kolaylıkla uyum sağladı.

Siz de minik yavrunuzla aranızda harika bir dil yaratabilirsiniz. Hiç geç konuşacak işaret dili kullanırsa safsatasına kanmayın. İnanılmaz başarılı bir yöntem, gözünün kapalı uygulayın derim. Bebek işaret dilinin beyindeki yabancı dil öğrenme merkezini harekete geçirdiğinden bahsediyor uzmanlar. Böylelikle yabancı dil öğrenmeyi kolaylaştırıyormuş tabii. Ben bunun bilimsel yanını bilemem ama Uras ikinci yabancı dil öğreniyor hali hazırda. Bu süreçte kelimelerin işaretlerini kullanıyorum Türkçe’ye çevirmeden. Uzun vadede de diğer dilleri öğrenmeyi kolaylaştırmasını umuyorum.

Uzun vadede hiç işe yaramasa bile şu an bunu uygulamış olmaktan çok çok mutluyum. Bebeğime de bana da katkısını direkt hissediyorum. Uzaktan gördüğü duvardaki panda fotoğrafına heyecanlanmasını paylaşmak için konuşmasını beklemeyin, siz de ona bu yolu açın derim…