Merhaba. Son günlerde oldukça üzgünüm ve birileriyle paylaşma ihtiyacı duydum. Çünkü çevremde anlatabileceğim insanlar tam da bu durumun içimi kemirmesine sebep olan kişiler...

Geçtiğimiz ay uzun süredir bir ayrıl bir barış süren bir ilişkimi sonlandırdım. Bu ilişkim yaklaşık 2 yıl kadar sürdü fakat tam anlamıyla "toksik" bir ilişki olduğunu biraz geç anladım. Sürekli kavga edilen, sürekli kıskanıldığım, hareketlerimin sınırlanmak istenildiği, ilişkilerime karışılan bir ilişkiydi maalesef bu. Bu zaten yeterince kötü bir durumken bir de tüm bu sürece bir şekilde ikimizden birilerinin arkadaşları dahil oluyorlardı. Yani sorunlarımız bize yetmezmiş gibi bir de etrafımızı da içine çekiyorduk ilişkinin. Kimi zaman bizi barıştırmak için dahil olmak durumunda kalıyorlardı kimi zaman da hiç böyle bir niyetleri yokken bizim zorumuzla dahil olmuş buluyorlardı kendilerini bir şekilde. Şimdi bunları yazarken dahi utanıyorum. Yazarken bile birbirimize ve çevremize ne kadar zararlı bir ilişki yürüttüğümüzün farkına vardım.

Biz büyük bir arkadaş grubunun içinde tanışan iki kişiydik. Dolayısıyla yakın veya uzak birçok arkadaşımız var ortak. O her ne kadar bu gruptan kendini artık biraz soyutlamış olsa da gruptaki diğer arkadaşlarımız ya da onların hayatlarına giren kişiler bizi birbirimizin eski sevgilileri olarak tanıyorlar ve öyle tanıyacaklar. İşte ben bu durumdan çok utanıyorum. Nasıl böyle bir ilişki içerisinde bulunduğumu anlamıyorum ve kendime saygısızlık olarak görüyorum. Kimsenin gözünde böyle görülmek istemiyorum. Muhtemelen hepsi uzak veya yakın bir şekilde arkadaşımız oldukları için sürekli bu durumu düşünmüyorlardır fakat takdir edersiniz ki durum benim için aynı şekilde işlemiyor.

Arkadaş grubumuzda bir hayli popüler olan biriydi bir süre öncesine kadar. Yani ilişkimiz bitene kadar aslında. Birden kendini soyutladı ve görüşmelere ve yazışmalara nadiren katılmaya başladı. Bu durumun olacağını az çok kestirebiliyordum. Bu durum hep böyle kalacak değil, biz yine bir şekilde bir araya gelmek durumunda kalacağız ve aynı ortamda bulundukça benim mahcubiyetim ve insanların ilişkimize çok hakim olduğunu bilme fikrim alevlenecek. Keşke hiç böyle bir durumda kalmasaydım...