Geçen sene üniversiteye başladım. Ailemle yaşıyorum fakat oturduğum yerden uzak bir ilçeye gidiyorum okul olarak. Bazı arkadaşlarım eve çıkmaya, ev bakmaya başladı bu sene için. 1 sene geçtikten, buraya alıştıktan sonra böyle bir karar aldılar. Ben de onlara özeniyorum. Çalışma ortamı olsun, aile ortamından biraz uzaklaşmak olsun daha rahat hissettirecek gibi geliyor bana. Okula başlarken hiç böyle bir hayalim yoktu fakat bu sene arkadaşlarımın ev tuttuğunu görünce bana da bu fikir çok cazip geldi. Hatta üniversitede tanıştığım yakın arkadaşlarımdan biri ev arkadaşı arıyor şu an. Ona henüz bir şey söylemedim çünkü bu fikrimi henüz aileme açmadım. Annem ve babam bence bu durumdan pek de hoşnut kalmayacaklar. Çünkü özellikle annem zorunlu olmadıkça böyle durumlara pek sıcak bakmıyor.

Açıklamak bir yana dursun onları üzmekten ve incitmekten korkuyorum. Onlardan sıkıldığımı düşünecekler diye endişeleniyorum. Benim endişem ayrıca şu yönde: maddi durumumuz. Babamın gelirini az çok biliyorum, azıcık zorlansak yeni bir eve çıkmam sağlanabilir ama bir de kardeşim var 2 yıl sonra o da üniversiteye başlayacak. O zamana kadar benim okulum bitmezse onları çok zora sokmuş olurum. Çalışmaya da başlamayacağım için bu durum onları çokz zorlar. Bu fikirden vazgeçmek istemiyorum ama ailemi de hem maddi hem de manevi olarak yıpratmak istemiyorum...

Rumuz: ayrı ev isteyen çocuk :(