Sen gelmeden önce…
Fena değildi hayatım.
Zor bir iki yıldan sonra yeni işime alışmayı başarmıştım.
Patronum da artık beni seviyordu.
Yeni arkadaşlar edinmiş ve onları çok sevmiştim.
Sonra “Gelsin hadi” diye çağırıp durduğum aşk da sürpriz bir şekilde gelmişti.
Tarifime en uygun haliyle.
Apar topar evlendim öyle olunca da, ben bile anlamadan ne yaptığımı.
Anneannenler hele hiç anlamadı.
Evlendiğimizde babaannen ve dedeni tanımıyorlardı bile.
Evlendim, işe çok yakın, yeni eve taşındım.
Oldukça mutlu sayılabilecek bir hayata kavuşmuştum senin anlayacağın.
Bir sen yoktun.
Daha doğrusu rüyalarımda bu haline benzer halinle vardın da aslında yoktun.
Ben seni çok istedim, her şeyden çok.
Ay ne dua ettim, bir bilsen.
Çok şükür bir yıl sonra haberin geldi.
Bizi neredeyse hiç zorlamadan.
Oradan belliymiş sonra da kolay bir çocuk olacağın.
Seni deli gibi sevmeye başladığımda kalbin atmıyordu henüz, hatta ne olacağın bile belli değildi.
İnsanlar dalga geçip duruyordu “Bir fasulye ile mi konuşuyorsun?” diye.
Kendim bildim bileli kız çocuk istedim durdum ama “Doktor tahmininiz var mı?” diye sorduğunda tereddütsüz “Erkek” demiştim.
Baban duyunca erkek olduğunu çökmüştü, o da kız istermiş meğer.
Kız da şahane olurdu eminim ama seni tek geçerim.
Senden sonra erkek çocuklarına ayrı bir bayılır oldum.
Sonraki hayatım sen hariç epey zor oldu.
Ve biliyor musun çok da umurumda olmadı bu zorluk.
Üzülmedim mi üzüldüm, ağladım da...
Ama hiç uzatmadım.
Hiçbir şey ve hiç kimse beni bezdiremedi.
Angelina Jolie ilk oğlunu evlat edindikten sonra “Oğlumun yanında ağlamama neden olacak hiçbir erkek hayatımda kalamaz demişti” o hikâye oldu bende de.
Senden önce belki uzatıp kendimi tüketene kadar sürdürebileceğim ilişkileri iki üç teklemede çıkardım attım hayatımdan.
Güçlüce bir karakterken gücüm iki katına çıktı senin anlayacağın.
O gücü ben senden aldım.
Can’ım benim, bu mektup tabii ki yarın doğum günün olduğu için yazıldı.
Geçen yıl da yine buradan yazmıştım.
Önceki yıllarda da Posta ve Anneyiz.biz’den.
Şimdi ne ifade eder bilmem ama ileride iyi bir anı olur sanki.
Ayşe Abla’ndan daha güzel yazabildim mi hala emin değilim ama...
Son olarak...
Sensiz hayatım fena değilmiş ama eksikmiş.
Çok eksik.
Ben seninle tamamlandım.
Seninle anne oldum.
Umarım senin gibi birine layık da olabilirim.
Zamanı geldiğinde sen yaparsın artık o değerlendirmeyi.
Seni öyle çok seviyorum ki.
İyi ki doğmuşsun Canguş’um.
YORUMLAR