36'ya kısa kısa

40 yıldır evli olan bir çiftin ürünüyüm. Geçen ay en samimilerle toplanıp onları kutladık.

Hala aynı yastığa başlarını koyuyorlar, her yere birlikte gidiyorlar; aynı menüde en farklı yemekleri seçiyor olsalar bile, aynı restoranda yiyorlar. Kimsenin anlamadığı özel bir dilleri var sanki; ikisi aynı odadaysa bazı cümleleri bitirmeden, kelimeleri kısa keserek iletişim kuruyorlar; benim bazen başım dönüyor, ailenin içinde ama o çiftin özel alanının çok dışında olduğumu anlıyorum...

Her zaman değişik bir çift oldular; bize hem kendimizi özel hissetmemizi sağlayacak, hem de evrenin minicik bir parçası olduğumuzu anlayacağımız dengede bir yaşam tarzıyla yetiştirdiler. Onlara her baktığımda, çocukları dahil hiçbir atağa rağmen, bütünlüğünü bozmamış koca bir takım görüyorum...

Geride 35 tane yaş bıraktığım bu gün; bu tarzın ne kadar değerli olduğunu fark ediyorum. Keşke bir kitap kadar net; birkaç kelimeyle özetleyecek kadar kısa olsaydı bunun formülü. Ancak sular seller kadar davranışın, dolaylı yaptırımın, tesadüfün, şansın ve keskin virajların sonucu bu yetiştirme tarzı...

Tam da öyle bir virajdan dönüp düzlüğe gelmişken 36 yaşıma unutmak istemediğim birkaç cümle etmek istiyorum.

Tam bir sene evvel neredeyken; azmederek, isteyerek, adım atarak, güçlenerek, çok çalışarak ve de en önemlisi kurabileceğim en büyük hayali kurarak nerelere geldiğimi ilerde her gün kendime hatırlatmak istiyorum.

Çocuklarıma; bazen aşk şalterini kapatmak gereklidir, hedefe odaklanıp, amaç uğruna duyuları söndürmek, duyguları yok saymak, at gözlüğü takmak olabilir, ama döngü bittiğinde hangi yaşta olursanız olun, uyanın; sevin demek istiyorum...

Sırtını dönüp müzik olan masaya giden eski dostlara, elimi sıkı sıkı tutan iki çift dost kadar minnettar olmam; 35'imde öğrendiklerimdendir... Unutmamam gerekir...

İçindeki enerji ne kadar kalptense, o kadar kendi halinde akar, o kadar gerçektir; bu yüzden yaşam enerjisini aşka, spora, birilerine faydaya sağlayıp iki gıdım daha az çalışmış olma halimi; geriye bakıp mutlaka hatırlamam lazım...

Uzun zaman nötr olmuş, hisleri dengelemek adı altında hissizleşmiş insanlar bilirler; ufak bir yaşam belirtisinde, aptallaşıyor insan; tam da aptallaşma ertesi, hislerimle yaş alma halindeyim 36'ya; önce 40 yıllık çifti; arkasından kendimi kutluyorum... İyi ki doğdum! :)