Paylaşmak

Üstüne kitap yazabileceğim bir konuyu, ufak bir yazı ile sınırlamaya çalışıp, günlük hayatımızda karşımıza çıkan yüzeyini konuşmayı deneyeceğim…

İkinci çocuğum olduğundan beri, yaş aralığını, cins farkını, isim benzerliğini soranlar çok oldu. Daha ilk çocuğunun doğumunda, ikinci çocuk planlayanlar, işe "en başından bilmeliyim" niyetiyle yola çıkıp, bazı kalıpların standart olduğunu düşünebilecek kadar saf olabiliyorlar.

Açıkçası , iki çocuklu bir hayata niyetlendiğimde, ikisinin olacak ilişkisi çok umrumda değildi. Ben kendime yapıyorum, onlar kendileri düşünsün mantığıyla yola çıktım. Ancak bebeğim karnımdan çıkar çıkmaz, içten içe, kıskançlığın sevgiyle birebir ilişkisi olduğunu, oğlumun, kızımı var saydığı zaman kıskanmaya başlayacağını biliyordum. Belli etmesi ve ifade etmesi için sekiz dokuz ay beklediğimi hatırlıyorum.

Bir gün babasının kızkardeşini havalara fırlatarak sevdiğini gören Leo, atmasını ama tutmamasını söylediğinde, oğlumdan ilk insani belirtiyi almış olmanın sevincini yaşadım. Artık iki çocuğumu yalnız bıraktığımda, hayatıma endişe ve güvenlik unsurları girmiş olsa bile, bu saf ve insani ilişkiye razıydım.

O günden sonra beni zor bir görev bekliyordu; bu iki muhteşem insanın, ortak yanlarını ortaya koyabilecekleri, benim de eğlenebileceğim bir şeyler bulup, hayatımıza geçirerek, birlik olma , paylaşma, çatışsak bile eğlenme duygularını yaşamalıydık…

Eğlenceli olmadığımı ve eğlenmekte zorlandığımı düşündüğüm yıllar, o günden sonra geride kaldı. Meğer insan - hele o insan bir anneyse - sıkıştığı zaman nasıl da yaratıcı olabiliyormuş. Dans etmek, en çok çocuklarla zevkliymiş; tadı en güzel kurabiye, içindekilere iki çocuk karar verince oluyormuş, birlikte hazırladıkları doğumgünü kartı ve onu bana verdiklerindeki el ele sıkışma halleri, mutluluğun gerçek tarifiymiş…

Onların paylaşımları, benim de onları Facebook, Instagram, Twitter gibi mecralarda başkalarıyla paylaşma isteği yarattı. Son iki üç yıldır, gözümde parlayan anlarını, düşüncelerimle birleştirip, hem unutmamak adına, hem de paylaşmak adına bol bol yayınlıyorum. Onların dünyasına, benli ya da bensiz, o pencereden bakmak, bir fotoğraf albümünü, iliştirilmiş sevgi notlarıyla çevirme hissi veriyor.

Ben paylaşmayı sevenlerden, paylaştıkça bir yararımın dokunabileceğini düşünenlerdenim…

Faydalı paylaşımların, sevgiyle dolduğu bir hafta bizlerin olsun!..