Koku

Kıştı kokusunu sevdiğimde, maskesiz ve özgün.

Yüzünü görmemiştim henüz... O yüzden kokusu diyorum.

Kokusuydu çünkü. Kokusu olmalıydı; zira arkamdan gelen yabancı ayak sesleri için aniden hızlanan kalbimin başka bir açıklaması olamazdı.


Aşık olmuştum ve dönüp bakmıştım kim ki bu diye.

Dik duruşlu, acele adımlı, kara kaşlı bir adamdı.

Adı: Asım.


Daha önce de görmüştüm birkaç kez ama böyle çarpmamıştı kalbim hiç. Rüzgarı yüzüme değmediğinden belki.

Bilmem.


Can kulağımı vermiştim ağzından çıkan her bir söze; açtım hikayesine. Çok bir şey de sormamıştım aslında arabasında dinlediği müziği duyduktan sonra; Kardeş Türküler, İnti İllimani ve Bandista... İçimizdeki müzik ortaktı; artık emindim ne olacaksa güzel olacaktı ve sevecektim onunla ilk defa duyacağım tınıları da. Nedense hiç biri yabancı gelmeyecekti bana.


Yanlışlıkla eli elime değse gelemiyordum kendime. Nefes alamıyordum olmadığı yerlerde, ne yapıp edip yanına gidiyordum bir bahaneyle. Yalan değil, koştum peşinden. Kokusunu takip ettim, gittiği yer nere ise beni de götürsün istedim. Kulağımda hiç susmayan bir müzik vardı; Radio Tarifa ve Dikanda. Bir de hem acı-tatlı bir tat ağzımda. Çok güçlü, acıtan ama insana yaşıyorum dedirten bir duygu göğsümün tam orta yerinde hatta. Karnımda bir sancı, boğazımda bir düğüm ve hiç bitmeyen bir hüzün.


Öyle çok sözü yoktu dilinde. Dosdoğru çıkıyordu ağzından her bir kelime. Öyle netti ki ürktüm ama kaçamadım; biliyordum hayır demeyi ve dolaysızlığı öğrenecektim ondan ben de. Hissediyordum özgürleşecektim o benim kusurlarımı öptükçe. Kabulümdü hikayesi, yaraları, güçsüz hissedeceği anları, zaafları, kızgınlığı ve onu o yapan her ne varsa yanında. Kabulüydü hikayem, yaralarım, güçsüz hissedeceğim anlarım, zaaflarım, kızgınlığım ve beni ben yapan her ne varsa yanımda.


Odalar açtı bana çeşit çeşit kalbinde. Ne işin var orada demedi. Bu da nereden çıktı demedi. Bu burada hiç olmamış… Demedi. (Demedim ona ben de.)

Başta biraz gözyaşıma içerliyordu, sonra onları da aldı kalbinin içine.

Olacakları biliyordum; kokusundan dinlemiştim hikayesini…

Ve çok sevmiştim bütün cümlelerini.


Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!
  • Misafir Kıskançlık duygum biraz olsaydı,çok kıskanırdım bu hissettiklerinizi.simdi imrenerek ve buyuk bir hayranlikla okudum her satırı.Allah her daim mutluluk ve huzur versin size.aşkla kalın...
    CEVAPLA

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.