Resmen bağımlıymışım

Bunu daha önce hiç böyle telaffuz etmemiştim.

Yüksek sesle söylememiştim.

Amerikan filmlerinde grup terapilerinde ortay acıkıp söyledikleri gibi…

“Ben bir bağımlıyım.”

Ciddi ciddi bağımlıyım. Bu kelimeyi hep çocuklarımızı büyütürken gittiğimiz seminerlerde, okuduğumuz kitaplarda görüyoruz değil mi? “Çocuklarınıza bağımlı değil, bağlı olun” cümlesini. Hatta bende resmen bazı ayarlar bozuktu, terapiye gittim. Bağlı daha uygun bir tanım artık benim için.

Ancak bağımlılık devam ediyor. Ciddi sigara bağımlısıymışım.

Dikkat ederseniz tiryaki demiyorum. O çok masum bir kelime. Çay tiryakisi gibi… Bağımlı daha ağır. İnsanın aklına daha kötü şeyler geliyor. Söylerken utanıyorum resmen.

Bu aralar sosyal medyada #sigarasızşebo etiketiyle paylaşımlar yapıyorum. Çünkü sigarayı bırakmaya çalışıyorum. Son sigaramı 28 Aralık 02.00 gibi içtim sanırım. Ertesi sabah ağzımda korkunç bir tatla uyanınca, çünkü o akşam ipin ucu kaçmıştı, kendimden nefret ettim.

Ağzımdaki tattan. Ölçü bilmeyip de deli gibi sigara içmiş olmaktan. Elimdeki kokudan.

Nefret ettim. Hani evde yalnız olsam o sırada tokat atacaktım kendime. Gözlerimden yaşlar süzüldü o hisle uyanınca.

“Yeter, artık içmeyeceğim” dedim ve durdum. İçmiyorum. Şaka maka bir hafta olacak.

İlk üç gün zorladı. Hatta üçüncü gün zorladı. Başıma geçmek bilmeyen bir ağrı girdi.

Sinirlerim zıpladı.

Ama ne yaptım? Onlar olmamış gibi yaptım ve devam ettim.

Daha da zorlanacağım biliyorum.

Çünkü dışarı kahve içmeye çıkıp bir kahveyle üç sigara yakıyordum. Çünkü resmen insanlıktan çıkmıştım.

Eşek gibi zorlanacağım ve bunu hak ediyorum.

Kendim kaşındım.

Hiç başlamasaydım diyemiyorum, çok eskide kaldı da, sosyal içici olmayı becerebilseydim keşke…

Neyse…

Allen Carr’ın kitabı öneriliyor, okuyacağım. Filmine başladım, ama konsantre olamadığım için yarım bıraktım. Başka zaman izleyeceğim.

Yanımda su şişesi ile oturuyorum. Aklıma geldikçe su içiyorum. Hayır bir de kilo almaktan korkuyorum. Kendimi fındık fıstığa versem, bu kez de zayıflama mücadelesine gireceğim. O nedenle, en yakın arkadaşım ağzına kadar suyla dolu turuncu sürahim bu aralar.

Ayağım kırıldığında da yattığım yerde kilo almak yerine zayıflamıştım. Günde bir öğün yulaf yiyordum. Ona geri döndüm. Canım tatlı isteyince elma-tarçın-yoğurt yulaf iyi gidiyor. Hazırlarken, elmaları doğrarken bile eli oyalanıyor insanın.

Örgüme geri döndüm. Kendime süveter örüyordum, devam ediyorum.

Hatta abartıp bir de spora başlamak istiyorum. Her gün koşu bandında yarım saat yürüsem. İyi olmaz mı?

Sen hamileyken, emzirirken ağzına sigara sürme, sonra yeniden başla! Ama itiraf edeyim, içmedim, her gece rüyamda gördüm.

Şimdi bırakalı bir hafta olacak, canımın istediği zamanlar oldu fakat hiç rüyamda görmedim. Nefret ederek ayrıldım çünkü kendisinden.

Bol bol bırakma hikayesi dinlemek istiyorum.

Her gün gelen onlarca mesaj beni çok motive ediyor. “Ben yaptım, sen de yapabilirsin” mesajları… Bir de “sen yaparsan ben de deneyeceğim” var ki işte o da kamçılıyor beni şu anda.

Bu yola baş koydum. O sigara zıkkımından kurtulacağım, kurtulacağız.

Ömür boyu da bir daha ağzıma sürmemem gerek. Çünkü biliyorum ki bir kez “hadi bu seferden bir şey olmaz” dersem, bünyeyi markette paket alırken bulacağım.

Hah bir de, her gün 10 TL koyuyorum kenara. Kendime güzel bir hediye almayı planlıyorum birikenlerle.

Şimdi böyle yazıyorum ama yarın öbür gün (umarım öyle bir şey olmaz ama) başaramadığımı da açıklayabilirim.

Hem kesin konuşuyorum hem de kendi çapımda bir açık kapı bırakmaya çalışıyorum.

Beni affedin, son zamanlarda çok konuştum bu meseleyi. Günde kaç kez yazıp çiziyorum. Çünkü ciddi mücadele istiyor. Hep anlatasım, yazasım geliyor.

En büyük mücadelem bu olsun tabii ki de fakat bırakanlar beni iyi anlar. İnsan gerekten kendiyle savaşıyor.

Arkın kaç kez “bırak artık” dedi, hiç dikkate almadım. O sabah nefretle uyandım ya, denemek istedim. Öyle başkasının demesiyle alınacak bir karar değil. Gerçekten hazır olduğunu hissetmek gerek.

Yok öyle diğer bırakanlar gibi “yanımda içirmem” demiyorum. Sadece bizim evde camdan sarkıp içiliyordu, o yasak. Arkın bile aşağı iniyor içmek için. Ki iki günde 3 kez indi sadece! Bize gelenler bir süre dört kat aşağı inecek, Irmak evde olmadığında bile camdan sarkıp içmeyecek.

“Çat diye bıraktım, bir kere bile aklıma gelmedi” diyenlerin önünde saygıyla eğiliyorum. Evet çat diye bıraktım da şu bir haftada kaç kez aklıma geldi. Zamanla daha az gelecek. Sonra hiç uğramayacak.

İnanır mısınız bilmem ama şu birkaç günde bile daha düzgün, kaliteli uyumaya başladım.

Sabahları da daha iyi kalkıyorum.

Hazır hissediyorsanız tam zamanı. Birbirimize anlata anlata, dertleşe dertleşe bırakırız. Hazır değilseniz da beni izleyin, aklınızın bir köşesinde olayım, bırakmaya karar verdiğinizde konuşuruz.

Hadi bakalım.

O zaman ben turuncu sürahimle bilgisayar başında çalışmaya devam.

Yapabilirim, yapabiliriz, inanıyorum.


Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!
  • Misafir Ben hamileyken ve emzirirken bile içitim ama şimdi bıraklı 5 yıl olmak üzere.Yapabilirsiniz hem de en zor üç gündür çoktan atlarmışsınız. Fizyolojik olarak gitti bitti vücudunuzdan. Sıra geldi piskolojik bağımlılığın bitmesine o da üç dört ay da geçer. Ben mutlu oldum sizin adınıza
    CEVAPLA
  • Misafir Ben de hamilelik ve emzirme sürecinde burakıp donra neyazıkki 1 seferden birşey olmaz diyerek başlayanlardanfım. Yaklaşık 1 sene gibi içtikten sonra birgün abartmışım sizin gibi..bir başağrısı, bir pis koku heryerimde....bu nefret vesile oldu..8 aydır içmiyorum..sakın içme-aynen devam-düşünme
    CEVAPLA
  • Misafir Bence hiç açık kapı bırakmayın bütün kapıları kapayın ki içeri giremesin o düşünce eşiniz için olmasa bile ırmak için olsun ben hiç içmedim içenlerin üzerindeki o yoğun koku bana kültabağına sarılıyorum hissi veriyor başarmak karar vermekten başlar yolun açık olsun
    CEVAPLA
  • Misafir sakin????önce sakin, sonra müjdeli bir haber veriyim eğer nefret duygusuyla bıraktıysan bir daha başlaman çok düşük bir ihtimal????bu işi başardın bence tebrikler????????
    CEVAPLA
  • Misafir 22 gün geçti,her gün daha iyi hissederek..alışkanlık tabi aramadım değil ama ikinci hafta o alışkanlıktan güçlüydüm. Yendim artik bagimliligi.simdi nefes almak gercek
    CEVAPLA
  • Misafir Kilo vermeye uğraşırken ilgimi sigaradan uzaklaştırıp yememeye verince sigara aklıma daha az gelir oldu. Benim en büyük motivasyonum " Bir daha başlarsam tekrar bırakmayı deneyecek cesaretim olmayacağına inanmamdı." Çünkü baslarsan tekrar birakamam ayni eziyeti tekrar yasayamam biliyorum.
    CEVAPLA
  • Misafir 20 yıllık esaretten sonra 9 aydır icmiyorum. Çok zor olacak. Uzun sürecek. Hala bile akşam yemeklerinden sonra içim sızlıyor. Ama zamanla azalacak. Kilo almaktan korkma. Sonra o kiloları vermeye çalışmak ilgiyi başka şeye yönlendiriyor. İlk aylar kilo aldım ve çok zordu. Sonra kilo vermeye çalışınca
    CEVAPLA
  • Misafir Tebrik ediyorum mükemmel bir karar olmuş. Ben de 8 sene önce aynı hislerle bıraktım ve hala içmiyorum. Ama o kadar illet bir şey ki insanın aklının bir yerinde hep duruyor ve o kadar illet bir şey ki kendisine bir dünya para ve zaman harcatıyor. Devam edin yılmayın çok daha mutlu olacak ve senelerce
    CEVAPLA
  • Misafir Elbette yaparsınız inanın yeterki
    CEVAPLA
  • Misafir Kolay gelsin hiç kararınızı sorgulamayin bende 11 Aralık'ta bıraktım çok zorlandim ama geçiyor emin olun
    CEVAPLA
  • Misafir Tabii ki yapabilirsiniz, görünen o ki yapmışsınız bile ????????. Bir kez daha hatırlamakta fayda var; bağımlı kişi yıllar sonra bile olsa yeniden eline alacağı bir sigara,içine çekeceği tek bir nefes ile yeniden eski günlere hızla dönebilir. SAKIN ha, sizi o bir tek sigaranın kandırmasına izin vermeyin.
    CEVAPLA
  • Misafir Son altı yıl ikinci bırakışım; önceleri defalarca denedim en uzunu beş yıldı ama her swfwrinde ben bu işi başardım keyif için bir tane tüttürebilirim yanılgısıyla yeniden başlamıştım.Bu arada söylemeyi unuttum yaklaşık 33 yıl en ağırlarını içmişim ve ben severek ayrıldım. Ama oluyor, o kiloda verili
    CEVAPLA
  • Misafir Inanin doğru yoldasınız. Bende bugün 6 gun oldu. Zorlamıyor desem yalan bazen gerçekten canim istiyor ama derin bir nefes ve bir bardak su. Örgü örmek ise yarıyor. Ama yemek beni harbiden çıldıracak. Bir haftada 1.5 kilo aldim. Fakat onunda önüne geçmem lazim.
    CEVAPLA
  • Misafir Tamda bu dönemdeyim bırakma mücadelesinde hepimize birlikte kolay gelecek inşallah
    CEVAPLA
  • Misafir Süpersiniz, ben de duz duvara tirmandim resmen. Ama basardim, elbette siz de başaracaksıniz. Benim de dilime vurmustu baslarda "biraktim"demeye dilim varmadi." bugun de icmedim"diyordum. Gayret lutfen????
    CEVAPLA
  • Misafir Şebnem hanım suyu yanınızda ufak bir pet şişe bulundurarak tüketin. Böylece elinizi de sigara yerine su şişesi ile meşgul etmiş olacaksınız. Düşündüğünüzden daha fazla işe yarayabilir.
    CEVAPLA
  • Misafir Bende Her gece yarın bırakıcam diyorum ama o yarına Bir cesaret edebilsem canım
    CEVAPLA
  • Misafir Bende takdir ederek izliyorum sizi ve kilolarımı vermem konusunda pay cıkarmaya çalışıyorum. Sigaraya ve sağlıksız kilolara HAYIRRR
    CEVAPLA
  • Misafir Harikasınız inş. başaracaksınız.. bende istiyorum bırakmayı hatta denedimde fakat eşim içtikce onu bogasım geliyor herdefasında. Ona yalvarıyorum gel beraber bırakalım destek olalım birbirimize diye ama oralı değil???? sizi takipteyim belki benimde bırakmama vesike olursunuz ????❤
    CEVAPLA
  • Misafir Yapabiliriz ben 8 kasımda bıraktım neredeyse 2 ay olacak ve şu an süperim sanki 20 yıldır ben içmemişim hiç .Aklıma gelmiyormu diye sorarsanız geliyor fakat canım istemiyor sadece elim durmuyor el alışkanlığıda çok fazlaymış onu anladım.
    CEVAPLA
  • Misafir Hele hele doğanın kokusunu almaya bir basla sebnemcigim ohhh be dünya varmis diyeceksin...
    CEVAPLA

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.