“Focaccia” yemeyen İtalya’da aşık oldum demesin

“Sene bilmemkaç, Avrupa’nın gözbebeği ülkelerinden İtalya’da kuraklık ve geçim sıkıntısının hüküm sürdüğü yıllar..” diye başlarmışım :) Yo yo, gayet normal zamanlardı ama cidden İtalya’yla ile ilgili bir konu bugünkü.

Nedenini bilmiyorum ama garip bir şekilde İtalya benim için farklı bir yerde. İnsanları, tarihi, kültürü, mimarisi ve tahmin edersiniz ki yemekleri…

İtalya aşkından dolayı mı Türkiye’nin güzide elektronik mühendisliği bölümlerinden birisini bırakıp mimarlığa geçiş yapmak ve yine her şeyi bırakıp İtalya’ya aşçılık okumaya gitmek istedim yoksa bu isteklerimden dolayı mı doğdu İtalya aşkım… Hangisi doğru inanın bugün ben de bilmiyorum. Kabul etmem lazım bu bir kara sevda; ne onunla olabiliyorum ne de onsuz… Ara ara görüşüyoruz tabii tatillerde ve her seferinde yeni bir yönünü, görülmemiş bir yerini keşfediyorum kendisinin. Bu yüzden hem ona her seferinde kavuşma öncesi heyecanı büyük oluyor hem de ondan ayrılırken hissettirdiği dayanılmaz hüzün…

Bu kadar duygusallık yeter bence de ama bu köşede benden daha birçok kez İtalya ile ilgili kaleme alacağım anılarımı, keşfettiğim lezzet duraklarını, önerilerimi ve tabii ki de tariflerimi okuyacaksınız. Bazı önemli ipuçları da vereceğim size; mesela benim de sonraları öğrendiğim gibi Roma’da Tiramisu’nun her yerde güzel yapılmadığını, Napoli’de pizzanın 100 yıllık adresini, Floransa’da 85 yıldır değişmeyen menüsüyle koca bir tabak deniz mahsülünün enfes sunumunu nerede yiyebileceğinizi…

Bugün ise üniversite yıllarımda hızlıca aldığım kiloların baş sebebi olan İstanbul’un odun fırını ekmekleri gibi yine dayanamadığım leziz bir İtalyan ekmeği, belki de keki olarak “Focaccia”yı yazacağım size.

Zeytin ve zeytinyağının biberiyeyle, kekikle ve hatta kuru domatesle buluşmasının insana neler yaptırabileceğinin, ortaya çıkanın nasıl dayanılmaz bir lezzet olacağının tarifini vereceğim size.

Antik Roma’da taş ocaklarda pişen yassı ekmek anlamına gelen Latince “Focus” kelimesinin farklı diyalektlerden geçip bugüne evrilmiş olmasından çıkmıştır ortaya “Focaccia”. Pizza hamuruna benzerliğiyle dikkati çeken bu lezzetli ekmeğin en önemli olayı üzerine ve içine eklediğimiz tuz, zeytinyağı, kuru domates, zeytin, bazen karamelize soğan ile diğer değişik baharatlardır. Acayip lezzetli bu yassı ekmeğin yapımı kadar yemesi de işte o yüzden bu kadar güzel oluyor... Sonra da gel de İtalya’ya aşık olma!

Focaccia Malzemeleri:

• 500 gr Un
• 10 gr Kuru Maya
• 375 ml Su
• 15 gr Bal
• 40 gr Zeytinyağı
• 1 tatlı kaşığı Tuz
• 2 dal Biberiye
• 2 tatlı kaşığı Tohum Kekik
• 35 gr Kuru Domates
• 90 gr Çekirdeği çıkarılmış zeytin
• 1/2 su bardağı Ceviz içi
• 2 adet Kırmızı Sivri Biber

Yapılışı:

Un ve kuru mayayı bir kapta karıştırıp üzerine zeytinyağı, su, tuz ve balı ekleyin. Homojen hale gelene kadar karıştırın. Önerim bir eldiven yardımıyla karıştırmanız çünkü kendisi kuru bir hamur haline gelmeyip ıslak ve homojen bir hamur olacak. Ardından biberiye başta olmak üzere tüm malzemeleri ufak parçalar haline getirip içerisine ekleyip karıştırın. İsterseniz malzemenin bir kısmını ayırıp en son fırına koymadan pizzada olduğu gibi üzerine de koyabilirsiniz.

Hamurumuzu zeytinyağı ile yağladığımız, derinliği 4-5 cm den aşağı olmayacak yassı bir kaba alıyoruz. Oda sıcaklığında en az 30 dakika kabarmasını bekleyip en az 2 katına çıkmasını görmeliyiz. Bundan sonra gönül rahatlığı ile önceden 180 dereceye ısıtılmış fırına alıp üzeri sert bir kabuk/tabaka oluşana, içine soktuğumuz kürdanı da hamur parçaları yapışmadan hamurdan dışarı çıkartabilene kadar pişiriyoruz. Son olarak ise, ekmeğimizi fırından alıp oda sıcaklığında yarım saat dinlendiriyoruz.

Sadece bu ekmeği bile yemek niyetine yemek mümkün. Yapmışlığım var oradan biliyorum!

Yanına da içerisine kıyılmış fesleğen veya nane ekleyerek, ki en kolayı blender’dan geçirerek yapmak oluyor, hazırlayacağınız ayran süper lezzetli olur!

Şimdiden afiyet olsun… Haftaya görüşmek üzere..

Instagram: www.instagram.com/evdekilerletarifler

Youtube: www.youtube.com/c/evdekilerletarifler