Lohusaya denmesi ve denmemesi gerekenler

Bir gün bir psikiyatrist bana dedi ki “çocuk sahibi olmak en büyük travmalardan biridir”. “100 km hızla giderken duvar çapmak gibidir”.

Biz zannediyoruz ki sadece olumsuz deyimler travma. Çocuklarımızı çok seviyoruz ve anne olmayı seçmiş olmaktan memnunuz. Ama yaşamımızda bu kadar köklü bir değişime bu kadar aniden neden olan bir şeyin travmatik olmaması mümkün mü? Bir gün anne değilsin, yattık kalktın ertesi gün annesin.

Damla Çeliktaban, “ikinci çocuklar hazır anneye doğuyorlar” demişti. Ne haklı. İlk çocuk hazırda bir anneye doğmuyor. O şaşkın kadın, anne oluncaya kadar bir süre kendisine eşlik etmek durumunda kalıyor.

Çocuğumu çok seviyorum ama lohusa olmaktan post-partumdan nefret ettim arkadaş. Ne zor ne içinden çıkılmaz günlerdi. Çok şükür her şey gibi o da geldi geçti. Büyüdükçe derdi de büyümedi. Şimdi bu yazıyı yazarken içeride oyun oynuyor. Az önce mutfağa girip kendine meyve koydu vs.

Geçtiğimiz hafta Lohusa Depresyonu Farkındalık haftasıydı. Uykusuz Anneler Kulübü’nün kurucusu Perihan Gürer bu işin peşini bırakmıyor. Bırakmasın da, ellerine sağlık. Biz bu lohusalık işinden büyüyerek olgunlaşarak çıktık. Şimdi bu derde düşenlere şefkat duyuyor, elimizi uzatmak istiyoruz. Lakin herkes için bu böyle olmuyor. Benim deneyimim lohusalık günlerini zor atlatan birçok kadın sonradan başka lohusalara eziyet ederek kendi tatsız tarihini temize çekmek istiyor.

Öncelikle lohusa depresyonunda koşullar elbette etkendir ama tek etken değildir. Her türlü koşuldaki kadının bu depresyonu yaşama hakkı vardır. Depresyon içsel bir şeydir. Sizi ve koşullarınızı depresyonunuza layık görmeyenlere kulak asmayın. Aşağıda size bir liste yaptım. Lohusaya söylenecek ve söylenmeyecekler listesi. Kafası almayanlara bu listeyi uzatabilirsiniz. Ama lütfen unutmayın esas iş sizde bitiyor. Bir gün lohusa olmayacaksınız ve şefkat bayrağını devralacaksınız. Kendi acınızı başkasının üzerinden temize çekmeyin. Bu süreçten ruhsal olarak büyüyerek çıkın, kötüleşerek, çirkinleşerek değil.

Lohusaya söylenmeyecekler:

Sütün yetiyor mu?

Uyuyor mu?

Emziriyor musun?

Aaaa mama mı veriyorsun?

Ben meme açıyordum sütüm duvara fışkırıyordu.

Ayyyy vah vah senin hiç sütün yok.

Ay bu çocuk çok uslu hiç ağlamıyor benimki bir ağlıyordu bir ağlıyordu.

Böyle olsa ben 5 tane doğururdum.

Ay bu çocukta bakılmayacak ne var?

Bizim zamanımızda lohusa depresyonu yoktu, her şeyimizi kendimiz yaptık

Çok gerginsin, rahatla biraz.

Çok bıraktın kendini, çok saldın.

Anne oldun diye kadın olduğunu unutma

Falanca doğum kilolarının hepsini 3 haftada vermiş

Kiloları veririm demiştin 3 hafta oldu hala veremdin hamile gibisin

Hayat böyle geçmez neden bebeği bırakıp dışarı hiç çıkmıyoruz

Bu yaptıkların çok mantıksız

Onu ye bunu ye sütün gelir

Onu yeme bunu yeme gaz yapar

Bu çocuk aç

Yok onun uykusu baksana cin gibi

Bu çocuk üşüyecek

Ay çok zor çok zor Allah sabır versin ay bu çocuk hiç susmuyor

Yardım için kalırdım ama eve gidip şeyi şey yapmam lazım

Lohusaya söylemeniz gerekenler

Merak etme canım hepimiz bunları yaşadık, hepsi geçecek.

Senin için ne yapabilirim?

Sana nasıl yardımcı olabilirim?

İyi misin?

Bir şeye ihtiyacın var mı?