Akşam çocuklar yatınca...

Hangi anneyle konuşsam çocuklarıyla arasının en çok akşam yatma saati geldiğinde bozulduğunu, bağırış çağırışın en çok o zaman çıktığını söylüyor. Bunun en temel nedeni elbette öncelikle çocukların genelde yatmak istememesi.

Attachment Parenting ekolünü takip edenler, çocukların kendi istediği saatte yatması gerektiğini söylerler. Bir çocuğun yemek yemek, uyumak gibi doğal ihtiyaçlarının dışarıdan regüle edilmesinin iç regülasyonunu bozduğunu, çocuğun kendi ihtiyaçlarını bilemez, bu konularda karar veremez hale getirdiğini savunurlar. Sonuna kadar katıldığım ama asla uygulayamadığım bir konudur. Yemek konusunda yaklaşık bir uygulamamız olsa da Ladin’in doğduğundan beri uyku saati bellidir. Bahsettiğim yatacağı saati çocuğun inisiyatifine bırakmak kanımca tek başına uygulanabilecek bir tutum değil. Konuyu daha bütünsel ele almak ve tüm hayatını bu çerçevede organize etmek gerekiyor. Yani çocuk istediği saatte yatacaksa, istediği saatte de kalkması gerekiyor. O zaman çocuğu belirli bir saatte servisin gelip almaması gerekli ki ben de bu servisli erken kalkmalı doğru düzgün kahvaltı edememeli hayatın doğru bir hayat olmadığını düşünsem de eldeki koşullar bunu gerektiriyor. Başka seçimler en azından şu an için, benim için mümkün değil.

Akşam kavgalarının ikinci nedeni kuşkusuz günün sonuna ulaşıldığı için çocukların ve annelerin yorgun olması, tahammüllerinin azalması. Çocuklar yoruldukça daha ajite, daha hareketli oluyorlar. Ağlamaya çok daha yakın duruma geliyorlar. Anneler de bağırmaya daha yakın bir yerlerde geziniyorlar.

Ama bana göre akşam itişip kakışmalarının en önemli nedenlerinden biri de annelerin çocuklar yattıktan sonraki saatlerin özlemi ile yanıp tutuşması...

Bir an önce çocukları yatırıp, günün o kutsal dilimine ulaşama çabası.

İşin matematiği çok kolay... Çalışıyorsa işte, değilse evde harala gürele ile geçen 13 saat, uykuda geçen 8 saat, geriye kalıyor anneye sessizlik içinde geçirebileceği, kendine ait 2-3 saat.

Çocukların yattığı, bulaşık makinesini çalışıp onun hırıldayan sesinin gecenin sessizliğinde günün mühürlendiğinin habercisi olduğu, günün o kutsal anı...

Bir anneye günün geri kalan saatlerinde ne yaparsanız yapın o kadar koymaz ama o kutsal 2-3 saatin bir dakikasını elinden almaya kalkarsanız saçlarının hepsinin teker teker havaya dikildiğini görürsünüz.

Bütün babaları, çocukları, anne ve babaanneleri bu kutsal saatlere yönelik girişimde bulunmamaları konusunda uyarmayı bir borç bilirim. Eğer anneye sağlayacağınız bir iş, yahut yapmak istediğiniz lüzumsuz bir telefon görüşmesi, gereksiz bir misafirlik girişiminiz varsa bu saat dilimini hedef almamanız hayati önem taşır.

Akşam çocuklar yattıktan sonra, kendisi yatıncaya kadar geçen saatler annenindir ve annenin kalacaktır! O saatlere dokunan yanar!