Sinem Uslu

Çocukların ve hayvanların rehberliğini, doğayla uyum içerisinde yaşamayı, kendini bilmeyi, soru sormayı, bir insanı gözlerinin içine bakarak selamlamayı ve gerçekten dinleyebilmeyi, ne yaptığını değil ama nasıl yaptığını, dayanışmayı ve samimiyeti önemsiyorum.

 

Çocukluğumdan bu yana hayatı hep yoğun bir anlama ve anlamlandırma çabası içerisinde yaşadım. Belki de bu nedenle kendimi yanıtlardan ziyade sorulara daha yakın hissettim. Hayatımı, annelik öncesi ve annelik sonrası olmak üzere ikiye ayırabilirim. Bu anneliğime ya da anne olmaya öyle büyük anlamlar yüklediğimden değil, oğlumun rehberliği sayesinde kendime üçüncü bir göz olabilmemden, düşüncelerimi içselleştirip, eyleme dökebilecek gücü ve cesareti bulmamdandır.

 

Şimdilerde bir yandan Ankara’da bir köyde, ailemle birlikte yeni bir yaşam alanı kurmaya diğer yandan mesleğim olan kelime işçiliğini sürdürmeye, röportajlar yapmaya, ilgi alanlarım olan ebeveynlik felsefesi ve permakültür üzerine araştırmaya, öğrenmeye ve deneyimlemeye devam ediyorum.