Malum sebeplerle eve çekilip dışarı çıkmayanlardanım ben de. Her yer kapalı, iş yerim bile. Zaten doğru olan da evde kalmak bu süreçte. Bu konuda hemfikiriz. Ancak sürekli çalışan ve üreten insan için evde olmak hiç de kolay değil.


İlk günler ev temizliğine verdim kendimi, deli gibi dip köşe temizlik yaptım. Perdelerden mutfak dolaplarına kadar ne var ne yoksa evde titizlikle temizledim. İki artı bir evde temizlik de haliyle en fazla üç dört gün sürüyor. Sonra kıyafetlere dadandım. En çok kullanılanlar ile daha az kullanılanları ayırma seansı da diyebiliriz buna. Bu iş de bitince evin tadını çıkarayım bari dedim. Kitap oku, film izle, kızınla vakit geçir, yeni yemekler yapmayı dene…


Tekrar başa sardık, şimdi ne yapacağım ben sorusuna. Şimdilerde her gün kendime saçma sapan işler çıkarıyorum. Mutfak perdesinin boyunu 4 cm kısaltıyorum. Kızımın oyuncakları için saklama alanları yapıyorum, eski kotları çantaya ya da eteğe dönüştürüyorum. Hatta tişörtlerime kendi nakışlarımı yapıyorum. Bunu da bir haberden okuyup denedim. Tüm bu sanatsal denemelerim de bitti ve tekrar başa sardım. Şimdi ne yapacağım ben?


Evet, zaman bu çağda hem de İstanbul gibi metropol bir şehirde çok hızlı akıyor. Yeterince dinlenemediğim, aileme vakit ayıramadığım, tatil yapamadığım zamanlarım vardı ve bundan sürekli yakınıyordum. Ancak istediğim bu değildi. Evcil diye tabir edilen insanlardanım ben. Evde olmaktan keyif alırım ama bu kadar uzun süre hiçbir yere çıkamamak…


Tek dileğim bu salgının en kısa sürede bitmesi ve normal hayatımıza dönmemiz.


Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.