Birçoğumuz için yalnız olmak negatif bir durumdur. Aslında “yalnız olmak”, kendini yalnız hissetmek demek değildir her zaman. Yalnız olmak bazen sadece tek başına olmaktır. İnsanın kendi kendisiyle kalmasıdır. Toplum da bize yalnız olabilmek ve bundan keyif alabilmek konusunda pek yardımcı olmuyor maalesef. Yalnız olanların kendilerini bir yerlerden veya bir şeylerden izole ettiği izlenimi hâkim günümüzde. Bu algılanan yalnızlık şeklinin kişiye ima ettiği şey aslında; kişinin tek başına olmasının gönüllülükten değil de zorunluluktan kaynaklandığı, kendisinin yaptığı bir seçim olmadığı, daha ziyade, onda istenmeyen bir durum olabileceğidir. Yalnız kalmayı tercih eden bir insanda gerçekten yanlış veya kusurlu bir şey olduğu anlamının çıkması çok acımasızca değil midir?

Yalnız hissetmek çoğunlukla, mutlu ve güvende hissedememek, anlaşılmadığını düşünmek ve bunlara bağlı olarak da hayata karşı korku duymaktır aslında. Ancak tek başına olmak bazen sadece, tek başına olmaktır. Daha basit düşünürsek, sayısal anlamda iki yerine birdir ve gerçekten kişinin özgür iradesine bağlıdır. Tabii ki, bu yalnız olma hali herkese uymayabilir. Şartlar gereği yalnızlığı deneyimlemek zorunda kalanlar olabilir. Her şeyde olduğu gibi, bireyin kişiliğine ve yaşam deneyimlerine bağlı olarak değişen şiddet dereceleri vardır. Örneğin, yalnızlık, bazıları tarafından bir kaybın veya terk edilmenin acı verici bir hatırlatıcısı olarak yaşanabilir. Bazen reddedilmek de yalnızlığı beraberinde getirebilir.

Yine de, isteyerek veya değil, tek başına olma halinizle barışabilir ve bunu avantaja çevirebilirsiniz. Yalnız olmayı öğrenmek başlangıçta korkutucu olabilir, ancak bir kez denemeye başlayınca gelişiminiz ve büyümeniz için temel bir faktör olarak size hizmet eder. Kendi iç sesinize güvenmek ve daha da önemlisi, kendi içsel rehberliğiniz için en iyi kaynak olan iç sesinize güvenmeyi öğrenmek çok önemlidir. Her zaman etrafınız başkalarıyla çevrili olduğunda ya da hayatınızda devamlı biri olduğunda sürekli olarak diğer kişilerin duygularını okumaya ve onlara hitap etmeye çalışabilirsiniz. Öyle ki, kendi kendinizle olan temasınızı kaybedebilirsiniz. Yalnız olmaktan hoşlanmaya başladığınızda, kendi duygularınız için daha geniş bir perspektif elde edersiniz. Sizi neyin mutlu ettiğini, neyin üzdüğünü daha derinlemesine anlarsınız.

Başka önemli bir nokta ise, yalnızlığınızla barıştığınız zaman, aslında tek başınıza olabilme yeteneğinize daha çok güveneceksiniz ve bu doğal olarak daha bağımsız hissetmenizi sağlayacak. Kendi kendinize zamanınızı ve enerjinizi verin. İnanın, sizden daha fazla buna değecek bir şey yok.

Jüpiter