Giriş: 29 Mayıs 2016 Pazar

Kendime yediremiyorum ama...

“Merhaba Yeşim Hanım,

Bir ay önce işe başladım. Başladığım yerde bir bayanla tanıştım. Kızın sevgilisi benim eski, sadece merhabam olan bir arkadaşım. İşe başladığımdan beri kızla sürekli görüşüyoruz. Aramızda hiç başıma gelmeyen bir şekilde duygusal bir yakınlaşma oldu. Ama fırsat buldukça sürekli bir araya geliyoruz. Daha sonra bu durumu konuştuk. Kız bana, “hiç yaşamadığım bir şeysin” diyerek açıldı. Yanında çok farklı hissediyorum, salaklaşıyorum gibi şeyler söyledi. Ama sevgilisini bir dost bir arkadaş gibi sevdiğini, aşık olmadığını söyledi. Ayrılma sebebim sen olursan vicdan azabı duyarım, kendiliğinden bitmeli bitecekse dedi. Yani hâlâ beraberler. Ben hiç böyle bir şey yaşamadığım için nasıl davranmam gerektiğini bile bilmiyorum. Acaba geçici bir şey mi? Kendime yediremediğim halde ben de ondan hoşlanıyorum. Lütfen yardımcı olur musun?”

Yeşim Tijen’in cevabı:

Bazen insan kendi kendine hakikatleri bağırmalı sevgili okurlar. Evet, bağırmalı baktınız yolunuzu bulamıyorsunuz, kendinize bağıra bağıra tüm hakikatleri söyleyin. Soru sorun kendinize; neden, niçin, bunların cevabını verirken de dürüst olmalısınız. Olabilir misiniz? Dürüst olsanız da hakikatin peşine takılacak kadar cesur davranabilir misiniz? Çünkü hakikatler can acıtır. Bu can acıtma özelliği yüzünden insan hakikatlerden kaçıp sahte ümitlerin kollarına atar kendini, kısa vadeli bir mutluluktur yaşayacağı, ama ümittir işte. Hakikatlerden nereye kadar kaçabilir ki insan? Eninde sonunda insanın ensesinde biter hakikat. Bu yağmurdan kaçıp doluya tutulmak gibi bir şeydir aslında.

Size şimdi sormak istiyorum; bana yazdıklarınızı okuyun. Ne gördünüz bu yazdıklarınızda? İlişkisi olan bir kadın, size söylediğine göre beraberliğinde mutlu değil. Mutlu değilse niye hala beraber? Ona aşık değilim, senin yanında salaklaşıyorum demiş. Bu sözüyle size vermesi gereken ümidi de vermiş. Bana aşık diyorsunuzdur muhtemelen. Benimle farklı hissediyor. Başka ne demiş? Ayrılma sebebim sen olursan vicdan azabı duyarım. Bu sözüyle onu aklınızda yüreğinizde nereye koydunuz? Ayrılma sebebi siz olmazsanız ve mutlu olmadığını bildiği halde bugüne kadar da ayrılmadıysa ne gibi bir bahaneyle ayrılacağını düşünüyorsunuz? Kendi kendine nasıl bitecek? Yaşayacağınızı umduğunuz ilişki nasıl bir ilişki olacak bu şekilde? Bu kadına nasıl güveneceksiniz? Hem sevgilisini hem sizi nasıl idare edecek? Siz buna tahammül edebilecek misiniz? Kendiniz için düşündüğünüz, hayal ettiğiniz böyle bir beraberlik miydi yarım yamalak, size ait olmayan sahiplenemeyeceğiniz bir ilişki? Kendinizi içine çekmeye çalıştığınız ilişki size ne verebilir? Diğer gençten daha mı iyi bir durumda olacaksınız? Kalbinizin onaylamaya niyetlendiği bu ilişkiyi aklınız da onaylayacak mı? Zihniniz size sormayacak mı bu ilişkiyle nereye varabilirsin diye?

“İpleri dolaşmış uçurtmalar gibiyim bugünlerde,

O köprücük kemiklerine yuva kurup yaşayabilirim.

Sen yeter ki içinden de olsa bir seni seviyorum de;

Benim kulaklarım çınlasın kâfî..!”

Cemal Süreya

Sadece hoşlanmak bir ilişkide yeter mi? O hoşlanıyor, siz hoşlanıyorsunuz. Ya diğer genç? O hoşlanacak mı bu durumdan? Üç kişisiniz aslında, Cemal Süreyya’nın dizelerinde söylediği gibi dolaşıverirsiniz birbirinize, kendinize ve çözülmesi inanın zaman alır.

Bana yardım edin demişsiniz. Size, siz yardım edeceksiniz; kararlı durarak, duyguların hakimiyetine girmeyerek, mantığınızı elden bırakmayarak. Bu ilişkiye kırmızı ışık yakacaksınız. Dur diyeceksiniz. Sizi istiyorsa önce özgür olmalı. Bir ay kadar kısa zamanda ilişkisi olan biri çok fazla adım atmamış mı sizce de? Sevgiler…

***

Çözemediğiniz sorunlarınızı rumuzunuzla yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun.