Öp(me)mek

Irmak üç aylık… Her gün olduğu gibi o pusette, yürüyorum. Bu kez sahile inememişim çünkü uğramam gereken mağazalar var. Birine giriyorum. Çalışanlardan biri, bir adam saçındaki bandına bakıyor, Irmak’a bakıyor ve kucağına almak için pusete hamle yapıyor. “Ne yapıyorsunuz” diyorum, “benim de çocuğum var” cevabını veriyor. Sorunun cevabı da o sanki! Neyse… “Hayır”, diyorum, “alamazsınız kucağınıza.” Yok efendim sevecekmiş de, ne zarar gelirmiş de… Yahu, hiç tanımadığın birinin 3 aylık bebeğini neden kucağına almak istersin? Neden? Ben neden çocuğumu senin kucağına vereyim?

En sinir olduğum konulardan biri. “Ver öpeyim. Ay bir kucağıma alayım…” ya da “Öp teyzeyi, öp amcayı…” Demedim. Demeyeceğim diye de kendime söz verdim. Sözümü de tuttum. Kalabalık ortama girdiğimde en nefret ettiğim şey, herkesi tek tek öpmektir. Düğünlerde gelin ve damat neden öpülür mesela? Neden yüzlerce kişiyi öpmek zorunda? Kendi düğünüm, abimin düğünü… Hatırlamak istemediğim anlar, karşılama ve masa dolaşma faslı!

Neyse… İşte Irmak da benim gibi öpmeyi sevmeyen bir çocuk. Bebeklikten çocukluğa geçti, herkes bozuldu öpmüyor diye. Şimdi zaten öpüyor istediği herkesi. (Yapmasa da çıkarmamaya devam ederim.) İki yaşındaki çocuk bunun için sıkıştırılır mı? Yolda görenlerin yanak alma çabası…Ben, tanımadığın kimseyle konuşma diye tembih ederken, arkadan gelen o ısrar! Hani sanki “ay bak teyze üzüldü, sarıl yavrum” diyeceğim! Bebekler neden öpülür? Anne mikroptan uzak tutmaya çalışırken bir başkası neden bu kadar yakınlaşmak için ısrar eder?

En yakın arkadaşlarımdan biri doğum yaptı da bebeği kucağıma almaya çekindim. Soramadım da. O anlamış olacak ki “hadi al” dediğinde aldım ben de kucağıma. Çocukları öpmek için kırk takla atmam. Hamileler neden öpülür mesela? O köşe bucak hastalıktan kaçarken, herkesteki bu istek nereden geliyor?

Ah bir de ne oluyor? “Sen öpüyorsun ama!” İzin ver öpeyim, annesiyim. Saatlerce de öperim, günlerce de. Açıklama yapmama da gerek yok! Nasıl sorulur ki bu soru?

Nedir bizdeki bu herkesi öpme dürtüsü? Tokalaşsak olmuyor mu? Hafif sarılsak da olur? Hele ki el öpmek neden? Bu konuyu yıllarca annemlerle de tartıştım. Bayram sabahları kabusum olurdu. Bazı aile büyükleri zorla el öptürmek isterdi, ben de direnirdim. Öpülmesi için uzatılan el, tokalaşma hizasına inerdi. Yok. Şimdi biliyorum çok yorum gelecek. Bir kez kendi bloğumdaki bir yazı sonrası başıma gelmişti çünkü. Olsun. Fikrimin arkasındayım: Bence saygı belirtisi değil el öpmek. Ben saygımı hareketlerimle, sözlerimle belli edeyim, el öpüp öpmemem kimseyi ilgilendirmesin. Elini öpüp ardından da saygısızlığın kralını yapsam daha mı iyi?

Hadi canım…