Hira'nın Instagram'ı...

Türkiye'nin en büyük ve ünlü pop şarkıcısıyken bi anda nasıl oldu da internetin onay reisi haline geldi Demet Akalın, anlamak güç...

Banka hesaplarının şişmesi, yaş aldıkça, saygı ve sevgi gördükçe, ihtimam arttıkça böyle bi misyona büründü anlayamadığımız bi şekilde. Kim Kardashian'ın açık seçik pozlarına da ayar çekiyor, magazin sunucusunun diksiyonuna da laf ediyor. Bu yazıyı görür mü görmez mi bilmem ama "Hadi işine bak analığıma karışma naşşş" cevabı alma riskini göze alarak bi kaç kelam etmek istiyorum.

4 yaşındaki kızı Hira'ya Instagram hesabı açtığını kendi story'lerinden izledim, sonra zaten günlerdir manşetlerde.

"4 yaşındaki çocuğun Instagram hesabı olur mu olmaz mı?" konusunu tartışabilecek bi yetide ve bilgide değilim ama herkes gibi ben de fikir sahibiyim. Çocuğu Youtube'da reklamları geçince "Çok zeki teyzesi maşallah süper zeka" diye övünenleri de gördük, "Bilişsel yeteneklerinin gelişmesi için 17 yaşına kadar ekrandan uzak tutacağız" diyenleri de... Sanırım yeni nesil ebeveynliğin ortası yok.

Hira'nın yüz binlerce takipçili Instagram hesabı ise bambaşka bi noktada bu tartışmaların. Bi çocuğu bu kadar erken yaşta beğeni ve önemsenme bağımlısı yapılmasını ebevenylikten hiç anlamayan ben bile doğru bulamıyorum. Story'lerinde izlediğimiz kadarıyla çocuğun burnunun dibinde sürekli bir ekran. "OOO Hira bak Gülşen teyzen ne yollamış" diye açılan Gucci paketleri, "Oooo Hira bak baba sana ne almış" diye önüne yığılan oyuncaklar ve bi kere bile dönüp annesine bakmayan Hira... Çocuk o kadar yılmış, o kadar bezmiş ki etrafındaki ilgiden, kameralardan, ama "O istedi napayım" diye bir hesap açıp, fanlarını takibe yönlendiriyor.

Ülkemizde ve dünyada ünlü çocuklarının hiçbir vasfı olmadan, sadece şöhretli ebeveynleri yüzünden şöhret olması, onlara bazı kapıların hemen açılması, hiçbir şey için çabalamak zorunda olmamaları sıkça eleştirilen bir konu. 4 yaşındaki Hira'nın annesinin yönetimindeki binlerce takipçili Instagram hesabı ise insana kendini çaresiz hissettiriyor. Çocuğun yüzerken, yıkanırken, ağlarken videolarının paylaşılması ayrı bi konu. Sosyal hizmetler kapısını baya bi çalardı yurt dışında yaşasak. "Hadi Hira canlı yayın aç" cümlesini hafızamdan nasıl silebilirim??

Küçücük çocuklarına kendileriyle bir örnek giydirip, çocuğu bütün gün marka etkinliğinde gezdiren sosyal medya annelerine şahit ne yazık ki oldum, oluyorum da. Hiçbir bilgim, eğitimim, ilgim olmayan bu "annelik babalık" konusunda ahkam kesmek bana düşmez lakin ortada oldukça yanlış şeyler olduğunu hissetmemek elde değil.

Olmayan özel hayatlar mı, yaşanamayan çocukluklar mı üzmeli bizi? Yoksa artık devrin böyle olduğunu kabul edip minik Hira'yı takibe mi alacağız?