Oku, yaşam boyu

Geçtiğimiz hafta rüyalarımda iki kez birilerinin okulu bırakmasına destek oldum. İlginç geldi. Gündelik hayatımda tam tersini yaşıyorum: daha çok okumak isteyenleri, bazen okul gibi kendine program yapmak isteyenleri, bazen de okumaya vakit ayıramadığından yakınanları duyuyorum.

Ben çok kolay okudum. Varolan sistemin aradığı öğrenci profiline uygun, analitik zekası yüksek, etliye sütlüye karışmayan bebelerden biriydim. Ha, bunu okuyup hadi lan! diyen sınıf arkadaşım varsa lütfen bana yazsın, aklım benle oyun oynuyorsa bileyim, ben de güleyim.

Küçükken birileri okulla ilgili söylendiğinde anlamazdım, abartıyor derdim. Hadi canım, okul bu kadar kötü bir yer değil! Yirmilerin sonuna doğru yavaş yavaş duymaya başladım egemen eğitim sisteminin, bazen tek bir öğretmenin, bazen bir okul müdürünün aldığı bir kararın, çocuğun üzerinde yıllarca bıraktığı izleri, yaraları.

Neyse ki zamanımız var. İyileşmek için. Şifa için. Bütün zamanlar bizim.

Henüz çocukken, hamurumuz sertleşmemişken “senden olmaz”ları defalarca duymuş, olanı ve yıllar içinde olacakları göremeyen gözlerin ellerinde tohuma kaçmış olabiliriz. Vardır elbet bir sebebi, hikmeti.

Rüyalara ve etrafımdaki güzel insanlara saygılarımla, buyrunuz severek deneyimlediğim yaşam boyu eğitim yolları:

Kitaplar

Özellikle eğitim için tercih ettiklerim, içinde pratikler de bulunan, yaşama katması daha kolay olanlar. Julia Cameron’dan Sanatçının Yolu (ve İngilizce okuyanlar için devam kitapları Walking In This World/Bu Dünyada Yürümek ve Finding Water/Kaynağı Bulmak), Yeşim Cimcöz’den Yazarak Hafifleyin, Judith Liberman’dan Masal Terapi ve Masallarla Yola Çık, Ursula K. Le Guin’den Dümeni Yaratıcılığa Kırmak bunlardan.

Yılbaşı yaklaşırken kendime armağan olarak heyecanla Hayalperest Yayınevi’nden Kaligrafi ve Tipografi El Kitabı’nı aldım. Okuyacak vakit bulamadığından yakınan dostlarım gibi henüz başlayamadım kitaba. Böyle durumlarda sanki kendi ders programımı yapıyormuşum gibi, her hafta aynı gün aynı saate “Kaligrafi” dersi koymak bende işe yarıyor. Bu yazı vesilesiyle: program yapıla, eller işleye, dersler alına, ruhlar parlaya!

Online dersler

İki hafta önce kardeşimin 'Napıyorsun?' sorusuna kikirdeyerek 'Christina Aguilera’dan şan dersi alıyorum' diye cevap verdim. Gönüllü olduğum uluslararası topluluktakiler sağolsun… İngilizce bilenler için online dersler artık deniz derya. Sanırım, ve umarım, pandemi sayesinde Udemy, Edx, Coursera, Youtube ve benzeri pek çok platform keşfedildi ve keşfediliyor.

Kitaplardaki gibi en sevdiklerim en azından ödevleri ile pratik yaptıranlar. Bence uygulamasız salt bilgi, evde tonla yemek kitabı biriktirip mutfağa hiç girmemek gibi: Allah’ın verdiği akla küfür.

Baykuş Okulu, kuruluşundan itibaren bir parçası olduğum ve bazı çalışmalarına katıldığım Türkiye’den bir oluşum. Geçen hafta da bir arkadaşım sayesinde Mimar Sinan Üniversitesi Çağdaş Dans bölümünün herkese açık online dersler verdiğini duydum. Ne güzel! Arayanlar elbet Türkçe olarak da bulacaklardır çeşit çeşit dersi.

Ustalar

Son iki senedir iki farklı ustadan bireysel şan dersi aldım. İkisi de ayrı büyüttü, büyütüyor. İyi ki Volkan hocam (Akkoç) göçebelik sonrası Sirene Kadın Korosu’na döndüğümde “şan dersi almalısın.” dedi de önümde bambaşka bir yol açıldı. Küçüklüğümden beri korolarla müziğin içindeyim, ancak baya baya duymuyor, duyurmuyormuşum kendi sesimi.

Birebir, canlı canlı işin erbabı ile çalışma, başka tatta güzel bir yol. Usta-çırak ilişkisi işte, bilen bilir önemini, değerini. Şansımız ve yol gösterenimiz varsa, yıldızlar göklerde yerlerini almış, ustamız bizi, biz ustamızı bulmuşsak, oh ne ala!

Topluluklar

Kitaplar, online dersler, ustalarla çalışmak iyidir, hoştur. Ancak bakıyorum, bende en büyük yer eden hayat dersleri eşimle ve can dostlarımla birlikte yaşarken ve yaratırken öğrendiklerim.

Eşimle birlikte sevmeyi, sevişmeyi; Ayşe’mle (Gökçe Bor) başka türlü sevmeyi, sevişmeyi; bugüne kadar hayatıma girmiş topluluklarla ve pek çok güzel insanla, birlikte yaşamayı öğrendim, öğreniyorum. Çok şükür!

Birlik’te yaşam. Bence en az bir topluluk, en az bir sevgili, en az bir diğerkam olmalı hayatımızda. Bu ister ailemiz, ister mahallemiz, ister komünümüz, ister online buluştuklarımız olsun. Yeter ki birlikte öğrenmeye, keşfetmeye, tekrar tekrar denemeye devam edelim.

Bugün itibariyle tatile giren tüm öğretmen ve öğrencilere iyi tatiller diler, hepimize yaşam boyu keyifli okumalar dilerim!

Thomas Keiley & An'dan İçeri:

tunkorkmaz · Thomas Keiley & An'dan Iceri