İkiz oğullarım uyuşturucu bağımlısı

Yeşim hanım, benim ikiz oğullarım var 26 yaşında. İkisi de uyuşturucu bağımlısı.. Ne yapsam uyuşturucuyu bıraktıramadım. Çevrelerindeki arkadaşları her geçen gün onları daha çok bulaştırıyor. Ne olur bana yardım edin.

Yeşim Tijen'in yanıtı:

Merhaba sevgili anne, bana ulaştırdığınız feryadınızı duydum. Nasıl bir çaresizlik içinde olduğunuzu tahmin etmek- bir anneyseniz, insansanız- hiç zor değil. Evlatlar annelerin can damarıdır. Şimdi o can damarlarınız bu halleriyle sizi yaşamdan koparmış olmalı. Ne acı ki ikisi birden uyuşturucuya başlamış. Bu gerçekten çok zor ama böyle malesef çok genç var. Şimdilerde sanki uyuşturucuya ulaşmak sigaraya ulaşmak kadar kolaylaştı. Bu durum kimsenin umurunda da değil. Adeta göz yumuluyor. Onun içindir aileler evlatlarının ruhunu manen daha çocukluktan doyuracak ki yaşayacaklarına karşı zayıf kalmasın. O boşluklar maddeyle kapatılmaya çalışılmasın, gözlerine bakılan evlatlar ziyan olmasın. Sizin durumunuzda kullandıklarını öğrendiyseniz mücadele edeceksiniz. Kazanılması kolay bir savaş değil ama imkansız da değil. Cesaretli ve kararlı olmak zorundasınız. Anneleri olarak onlardan umudunuzu kesmemenizi, metanetinizi kaybetmemenizi diliyorum. Bazen bir ömür boyu süren bir savaş bunlar. Hep kişiye, yaşadıklarına, çevresine, hayattan beklentilerine, sahip çıkılmasına göre değişiklikler gösteren durumlar. Şanssızlığınız ikisinin de bu sorunun içinde olması ama yüce Rabbim büyüktür, insanlara öyle bir güç vermiş ki isterlerse, gayret ederlerse birbirilerine bakarak başladıkları gibi birbirlerinden etkilenerek de bırakabilirler. Yaşam yalnız kötülüklere değil, iyiliklere de gebedir. Uyuşturucu kullanan kişinin bu bağımlılıktan kurtulması sizin istemenizle aşılacak bir durum değil, keşke olsa. Çocuklarınızın kendilerinin bu tedaviyi istemeleri gerekiyor. Bağımlı kişi kendi istemezse, ailesi tedavi olmasını isterse, devlet bu konuda aileye yardımcı oluyor ama kendi yaşadıklarının bilincine varamamışsa zaten böyle zoraki bir tedavinin fayda sağlamadığı da bir gerçek. Bu tedavin en doğru adresi Amatem’ler ve bu doğru adres denilen yerde bile tedaviye gelen bağımlı kişiler çeşitli yollardan uyuşturucuya ulaşabiliyorlar. Evet doğru duydunuz, tedavi edilen yerde bile uyuşturucu bulunabiliyormuş. Bunu yıllar önce duymuştum, geçen gün yine uzman bir doktorun bu konuyla ilgili sorularıma verdiği cevap esnasında kendinden duydum. O yüzden çocuklarınızı tedavi ettirmek için yatırdığınızda bile gözünüz üstlerinde olacak. Etrafındaki herkese karşı dikkatli olacaksınız. Anladığınız üzere çok dikkat, takip isteyen bir durum bağımlılık ve biliyorum ki bir anne evladını kendine ve hayata kazandırmadan rahat edemez, yüzü gülmez. O yüzden bugünkü yazımda böyle bir sorunla karşılaşan bir annenin verdiği mücadeleyi sizlerle paylaşıyorum. Kendisinden rica ettim, o da bana anlattı. Her gencin başarıya ulaşması dileğiyle, anlatılanlara geçelim o zaman ...

Bir anne...

Önce şunu söyleyeyim. Çocuğum doktor için hafif vakaydı hatta bağımlı bile değildi, çünkü biz ilk yakaladığımızda yaka paça götürdük. Çocuğumun sınırları zorlayan bir kişiliği olduğundan bu hareketini sanki 5. kez yakalanmış gibi çok büyük bir sorun gibi davrandık. Daha hafif davransaydık devam edecekti. Dünyanın sonu şeklinde tepki verdik. O yüzden o da bir durakladı, ne oluyoruz diye köşesine çekildi. İsyan edemedi, genel olarak anlayışlı bir annesi olduğunu bildiği halde prensiplerimden ve çizgimden taviz vermediğimi de bildiği için ve hem babası hem de dayısı ile 3’ümüz bir voltran oluşturduğumuz için isyan edemedi. Buna rağmen, yine de bir kere daha denedi. Dayısından izin aldı, festivale gitti. Orada bir daha içti. Ertesi gün idrara götürdü babası. Ben bir anda uyandım, çantasını kontrol et dedim ve tabii ki yanına yedek idrar almıştı. Bununla da yakalanınca tam kıyamet koptu ve her şey yasaklandı. Burnundan piercing çıktı, telefona el konuldu, sabah-akşam askeri disiplin, erken kalkacak, köpek dolaştıracak, ders çalışacak şeklinde dayısının yanında tam bir boot camp uygulandı. Bir tek kişiliğini ezmedik ama kalan her şeyde beynine binildi. Araba ile sınava götürüldü, beklendi, getirildi. Arkadaşlarını eve çağırdı ama biz de vardık, hep birlikte oturduk. Güç savaşı idi tabii hepsi, davranışlarımda bir şey değiştirmedim. Başta çok öfkeliydim, saldırgandım. Doktor bu konuda bir şey demedi. Genel olarak “çocuğunuzun en büyük şansı sizsiniz” dedi, sonra sakinleştim ama asla çizgiden dışarı çıkmadım. Babasından boşanmış olduğum halde kararları beraber verdik ve çocuğumuzun bizim aramızda oynamasına izin vermedik. O arada organik beslenmeyi, tarımı vs keşfetti. Sınavlar için aldığı ilaçlar, sigara ile birlikte kötü olmaya başladı, sigarayı kesti, okulu bitirdi, işe girdi, ayrı eve çıktı, tamamen organiğe döndü. Hayatını yola soktu ama her zaman hayatında bir psikoloğu var, ona iyi geliyor. Meditasyona da başladı, bunda da huzur buldu. İçindeki volkanı idare etmesi gerektiğinin farkında, ve ona göre yaşıyor artık.

Sevgiler sevgili okurlarıma...

Çözemediğiniz sorunlarınızı yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun.

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres: yesimilehayatbilgisi@gmail.com