Vurdu ve gol!

İlkokuldayken sınıfımızda aşırı yaramaz bir çocuk vardı. Derslere çalışmaz, arkadaşlarıyla sürekli dalaşır, herkesi rahatsız eder, saygısızlıkla, sevgisizlikte sınır tanımazdı.

Ama çok iyi top oynardı.

Dandik okul takımında bile o kadar iyiydi ki, yaşadığımız yerin küçükler ligine girdi. Sonra şehrin takımına girdi, sonra televizyonlarda kazandığı milyon dolarlar ile haber olduğunda gördüm kendisini. Futbolla aram olmadığından ne kadar ünlü olduğunu magazinden öğrendim.

Saçımızın kurdelesi 5 derece yamuk olsa, eğitim hayatımızı cehenneme çeviren hocalar, ona gıkını çıkarmazdı.

Çünkü çok iyi top oynuyordu.

Her şeyi yapma hakkını kendinde görmesi yetmiyormuş gibi, kötü davranışlarından hiç bir şekilde sorumlu tutulmaması yetmiyormuş gibi, bir de alkışlanırdı şak şak şak.

Memleketimizde "Hiçbir şey olamazsan ya topçu olursun, ya popçu" gibi güzide bir laf var. Ben çocukken de söylenirdi, hala söyleniyor, hala geçerliliğini koruyor.

Her ne kadar anlam veremesem de sektör böyle. Futbolda deli para var. 90 dakikanın belki 50'si oynuyor ama tek maçta ülkeyi 1 yıl doyuracak paralar kazanılıyor. Bu kadar çok para ile seni seven milyonlarca insan birleşince devreler yanıyor bu futbolcu takımında.

Kendini geliştirme gereği duymuyor çünkü parası var, seveni var. Gittiği her yerde kapılar açılıyor, etrafındaki kızların haddi hesabı yok. Neden kitap okusun? Kampta tavla oynuyorlar, Recep İvedik izliyorlar.

Ha içlerinde yok mudur kendini geliştiren, kendine yatırım yapan. Belki vardır, ben hiç duymadım. "Ünlü topçu bilmemkim 45 yaşında yüksek lisans diplomasını aldı" gibi bir haber de hiç görmedim.

Ama "Golcüden genç eşine korkunç dayak" haberlerini o kadar çok okudum ki.

Four Seasons'da, Çırağan'da herkesin ağzını açık bırakacak ihtişamla evlenen topçu kısmının transfer ve gol haberlerinden çok genç ve güzel eşlerine uyguladıkları şiddetler manşetlerde.

İnsanın aklı almıyor. Yüzbinlerce dolarlık arabalar, zevk yoksunu pahalı kıyafetler, İstanbul gecelerinde basılan havalar...

Sahadaki topa hakim olma isteği ile her türlü saldırganlığı gösteren adamlar, evde de aynı tavrı göstermekte hiçbir sakınca görmüyorlar.

Bunları sevip, hayran olan, idol olarak belirleyen gariban Türk genci de, ülkenin topçusu gibi karısının, kızının sırtından sopayı eksik etmiyor.

Sokakta görsen karşı kaldırıma geçeceğin, oturup iki satır sohbet edemeyeceğin adamların sırf paraları var ve ünlüler diye yanlarındaki kadınlara bu denli kötü davranmalarını, ülkenin bunu meşrulaştırıp bu hayvanlığı bağrına basmalarını ben kabul etmiyorum!

Futbolunuz, şiddetiniz batsın. Bir kişi de çıkıp "Arkadaş sen nasıl herifsin" demiyor, başımıza taç etmeye devam ediyorlar.

Ne futbolmuş arkadaş, adam öldürürler unutulur, karısını dayaktan hastanelik eder unutulur, mekan çıkışı olay çıkarır unutulur!

Sanatçı topluma örnek olmalıdır vs. geyiklerine girmeyeceğim, kim ne isterse yapsın ama karınızı da dövmeyin be! Bu kadar da ilkelleşmeyin, içinizdeki korkunç insanı sahada yeterince ortaya çıkarıyorsunuz, evinizde iki dakika insan olun insan!

Çocuğunuza iyi bir eğitim sağlayamayabilirsiniz, hayat şartlarınız kendi dahilinizde yetiştirmenize olanak sağlıyor olabilir, ama anneler burada iş size düşüyor; oğlunuza en azından bir kadına nasıl davranması gerektiğini öğretin!