Kara Vezir!

Kara Vezir’in en büyük isteği her şeyin hakimi olmak!

Kötü, kötü, kötü işte...

Türlü planlar yapıyor, akıllı geçinen aptalları planlarına alet etmekte hiç zorlanmıyor. Üniformalılar zaten emrinde, denileni yapma telaşı içinde! Kralın krallığı ise göstermelik...

Köy halkı desen; uzun bir nadas dönemi geçirmiş olmanın verdiği bocalama evresinde. Sanki birini bekler halleri var, ‘güvensizlik’ en büyük sıkıntı içlerinde.

Ama umut gençlerde!

Keloğlan var mesela, iyi ki var, zehir gibi maşallah... Esprili, akıllı, cesaretli... En önemlisi de kötülüğün baş düşmanı!

Bakın anlatayım...

Bir gün kargalar basıyor köyü... Bahçeler, tarlalar, evlerdeki çuvallar... Kargalar ne var ne yoksa talanda! Alıp kaçıyorlar, alıp kaçıyorlar.

Keloğlan da “Yahu n’oluyor?” diyerek peşlerine düşüyor. Velhasıl hepsini tek başına kalmış koca bir ağacın hanesinde yakalıyor. Hayvanlarla da konuşabiliyor ya Keloğlan, diyor, “Hayırdır?”

Anlatıyorlar, “Bizim evimizdi orman, ama ağaçları bir bir kestiler, biz de karnımızı doyurmak zorundayız, ondandır baskınlarımız!”

“Hımm” diyor Keloğlan. “Kim kesti sizin ağaçlarınızı?”

“Kara Vezir!” diye inliyorlar.

Meğer...

Kara Vezir ormanlık alanda kendisine bir saray inşa etmek istiyormuş. Kestirivermiş ağaçları emir telakki eden divanelerine. Orman yok olunca, ev sahipleri canlılar da ne yapsın, karınlarını bir şekilde doyurmak zorunda...

Doğal denge, bozuldu bozulacak...

Keloğlan var Allah’tan.

Gece oluyor... Keloğlan ve yanında bir arkadaşı giriyor ağaç kılığına, böyle dallı budaklı... İstikamet Kara Vezir’in odası...

Bir edişe hissiyle uyanıyor Kara Vezir, hemen ardından şaşkınlık ve korkuya gark oluyor.

“Huuu! Ben ormanın ruhuyum” diyor karşısındaki dallı budaklı ağaç.

Altına etmekten beter oluyor Kara Vezir denilen topaç.

Ormanın ruhu bu, buyruk nedir bilmez! Muktedir olsan da inan beş para etmez!

Hizaya giriyor Kara Vezir. Hele bir girmesin! Yeminler ediyor hemen ertesi gün ormanlık alana yeni ağaçlar diktireceğine. Güvenilir mi sözüne, Kara Vezir ne de olsa en büyük kaypak!

“Huuu”luyor yine dallı budaklı ağaç. Kara Vezir sözünü tutmazsa; o yine gelecek, hep gelecek...

***

TRT’nin çocuk kanalında birkaç günde bir yayınlanan çizgiden bir film bu!

Çocuklara iyiyi ve kötüyü anlatan... “Muktedire boyun eğme, erdemli ol” diyen... ‘Kara Vezir’ gibilerinin karşısında Keloğlan gibi cesaretle durabilmeyi öğreten...

Eğer bugün çocuğunuza anlatacak bir masal bulamıyorsanız, bunu deneyin.

Zira kafasına göre masal anlatan o kadar çok ki, olmadık masalları dinlemesin!

*****

Tencerenin düdüğü istim atıyor!

Dün ‘Günaydın Gezi’ manşetini atan Sabah...

Peyami Safa’nın dilini sana çıkarayım:

“Sen ki, iki papele her gün akşam...

...

Sana her gün üç lira verebilsem ah!

Vallah billah!”