Bu ne dünya kardeşim üzen üzene!

Hatırlayın...

Küçük Pamir, sabahleyin evin kapısını açmış, bahçeye çıkmış, bir kedi görmüş ve onun peşinden gitmişti. Annesi ve babası bu sırada uyuyordu. Kaybolduğunu fark ettiklerinde her yerde çocuklarını aradılar. Yok. Bir gün sonra Pamir’in minik bedeni komşu villanın havuzunda bulundu.

Altı ay geçti... Savcılık olaya ilişkin iddianameyi hazırladı. Taksirle ölüme sebebiyet vermekten anne suçlu bulunarak 6 yıla kadar hapsi istendi.

Şimdi herkes diyor ki, neden sadece anne?

Baba da aynı derecede sorumlu-suçlu değil mi?

İster anne, ister baba, isterse ikisi birden hapis cezasına çarptırılsın. Yaşıyor olmak onlara hapislik bu dünyada.

Çocuklarının ölümünden bu yana rahat uyudular mı acaba?

Bir anlığına bile olsa mutlu olabildiler mi?

Zor...

Son günleri mutlu geçirenler sıralaması yapılsa, listeye girecek insan bulmak zor zaten memlekette.

Van dolaylarında küçük Nehir’in üzüntüsü yaşanıyor.

Karaman dolaylarında maden faciasının ağıtları hakim.

Diyarbakır’da askerlere, subaylara kurşun yağdırılıyor.

Kars’ta binlerce kişi sinelerini dövüyor .

Gaziantep’te Zeugma’nın kafasında topuk tepiliyor.

İstanbul desen, Boğaz’da ceset kokusu...

Ankara hepten siyasetin kanlı arenasına batık!

İzmit’te, go-kart pistinde ölen genç kızın hayatına karşılık kesilen 18 bin liralık ceza yürekleri donduruyor. Yetmezmiş gibi cezanın 24 taksitte ödenecek olması donmuş yürekleri tuzla buz ediyor.

Klasikleşmiş dramlar var bir de... Mersin’den, Adana’dan, Rize’den...

Balkondan düşerek ya da yanlış teşhis nedeniyle hayatını kaybeden çocuklar...

Boşandığı kocası tarafından öldürülen kadınlar...

Trafik kazasında yitip gidenler...

Geri kalanı iyi mi sanki? İşsizlik, parasızlık gırla...

Bütün bunlara dertlenmesini umduğumuz kişiye baksan, her adımında karşısına çıkanı terbiyesizlikle suçlayan bir öfke barındırıyor içinde... Mutsuzluk bataklığının haris canavarı.

Dediğim gibi...

Son günleri mutlu geçirenler sıralaması yapılsa, listeye girecek insan bulmak zor memlekette.