Tanrım! Bana bir psikolog...

Çıldıracağım! (48 oldu bunu söyleyeli, çıldırmayı garantilemiş olmalıyım!)




Çamaşır makinem bozuldu! Daha dört ay önce aldığım gıcır, 9 kiloluk, son teknoloji, benden akıllı olduğuna inandığım makineden korkunç sesler geliyor!




Çocuğun çamaşırları içindeydi, çıkarayım dedim, sular banyoyu bastı. Hadi gecenin bir yarısı tam onu temizlemeye giriştim, kocam pürtelaş banyo kapısında bağırdı; “Akvaryum su sızdırıyor!”




Haydaaa!!!




Oturma odası da battı batacak! Balıkları zor kurtardık!




Neler oluyor? Sabah tersimizden mi kalktık biz acaba? (Vardır benim böyle bildik inançlarım; merdiven altı, kara kedi... Bir 13’ün uğursuzluğuna kani değilim, hiç olmadım, neyse ki...)




Hayır, salon desen ‘yalnız ve güzel ülkemden’ beter!




Havası değişsin istedim, mobilyaları yerlerinden oynattık. Bu arada kütüphaneleri oradan oraya geçirelim telaşına kapılıp kitapları indirdik. Buraya taşınırken ‘hamile’ ve ‘çocuklu kadın’ sıfatlarım sağolsun, hepsini karmakarışık, sıkış tepiş yığmıştık. Gel gör ki, şimdi düzenleme aşamasında kocamla anlaşamadık.




Ben çalışırken, kitapları yayınevine göre dizerdim, bulması daha kolaydı. Kocam ise ‘kütüphane, yazar ya da konuya göre olmalı’ alışkanlığında ısrarlı... En iyisi mi; politik, tarih, felsefe ve kişisel gelişim kitaplarını bir tarafa, romanları da yabancılar ve yerliler olmak üzere yazar sırasına göre ayırmalı. İyi ama iki bin kitap (kocamın iddiasına göre), birbirine girmiş durumda...




Çıldıracağım! (Etti 49!)




Bu yetmezmiş gibi; hafta sonu ufak çaplı bir tadilat girişimimiz olacak, usta beklentisi içindeyiz. Kendimi mutfak ve koridorlarda bir altüst olma haline hazırlıyorum ama heyhat, ciddi bir ‘toz kalkacak’ sıkıntısındayım. Aşamıyorum...




Hayır, zaten evde olmayı ne ettimse sevemedim, kabullenmeye çalışmayı aklımdan bile geçirmedim ve en küçük olumsuzluk dünyanın en önemli meselesi haline gelmekte!




Anlayacağınız; bir psikolojik ve fizyolojik bozgunluk içindeyim. Evde survivor mücadelesindeyim!




Sabahları Ayşenur Arslan sayesinde ‘bizim mahalleyi’ izliyor, biraz rahatlıyordum, o da bitirildi! Al büyütülecek bir mevzu daha...




Yok yok, bana acilen psikolog gerek! Varsa bir bildik, Bursa sınırları içinde, Allah rızası için deyiverin!




Yakındır, çıldıracağım! (Bak işte, 50 oldu!)

Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.