Baba doğum odasına giderse…

Hatırlar mısınız eskiden hastanelerin duvarlarında eli ile “susun, konuşmayın” mesajı veren bir hemşirenin fotoğrafı vardı. Hepimiz fotoğrafı görür görmez bir farkına varır ve susardık. Ancak bu fotoğrafa rağmen sessizliği koruyamayan tek bir ses vardı, doğumhanenin kapısının önünde. İçeride eşinin doğumunu bekleyen, volta atan bir babanın ayak sesleri.

Tarihsel olarak bakarsak, baba hep doğumun dışında tutuldu. Ev ya da hastanede fark etmedi, baba hep doğum sırasında dışarlarda bir yerde müjdeyi bekledi.

Şimdi ise, baba hep annenin yanında. Doğum hazırlık kursunda annenin yanında; aylık rutin doktor kontrolünde annenin yanında, bebek alışverişi sırasında annenin yanında; yani baba tam anlamı ile işin içinde. Hatta tam doğum sırasında da eşinin yanında olabilmek için doktor ile kavga etmekte…

Katıldığım bir doğum hazırlık kursunda özellikle gözlemledim ki, bir baba kurs sonrası “Eyvah! Doğum demek böyle bir şey, yandık.” dedi. Aslında yanılacak bir durum yok değil mi?

Bir kadının doğum yapmasına şahit olmak zaten derin ve bir o kadar da karmaşık bir duygudur. Bu duygu çemberinde baba ne yapmalı?

Sevgili Baba, öncelikle sakinliğini korumanı öneririm. Doğumda eşinin yanında olmak, eşine destek olmak zaten yapabileceğin en iyi şeydir. Eşinin elini tutabilirsin, O’na, O’nu ne kadar sevdiğini söyleyebilirsin. Güzel sözler fısıldayabilirsin. O’nu öpebilirsin. O’na masaj yapabilirsin, O’na ne istiyorsa onu yapabilirsin.

Özellikle yapacağın en önemli şeylerden biri de, annenin mahremiyetini korumaktır. Ziyaretçilere sınır koyabilirsin, yüksek ses ile telefonu çalanları, bağırarak konuşanları uyarabilirsin. Odaya herkesin sürekli girmesine yasak koyabilirsin. Unutma doğum sevişmek gibidir!

Sen yeter ki ortamı sakin tut. Eşini sevgi ile sar sarmala. O’na varlığını hissettir ve bebeğinize birlikte merhaba de, yeter.