Şu “İndigo Çocuk” dedikleri…

Uzun zamandır yaptığım anne-baba ve öğretmenlerin eğitimi çalışmalarında karşıma farklı tipte davranan çocuklardan bahseden yetişkinler çıkmaya başladı.

Hatta arkadaşlarımın çocuklarında, bazen kendi çocuğumda ve yöneticisi olduğum anaokulunda “bunlarda bir başkalık var” diye düşündüğüm çocuklar görmeye başladım.

Zaman zaman bazı klasik psikolojik tanımlamaların içine sokulmaya çalışılan bu çocuklar bana göre bu tanımlamaların içine girmiyordu. Ve kesinlikle her çocuğa davrandığınız biçimin dışında bir davranış biçimi geliştirmeniz gerekiyordu.

Araştırmaya başladım evet, “farklı” davranışlarıyla ortaya çıkan girdikleri her ortamda, okulda, evde, arkadaş gruplarında, kendilerini bir şekilde belli eden çocuklarla karşı karşıyaydık. Bu çocuklara “bildiğimiz, geleneksel iletişim ve disiplin” metodları işe yaramamakta ve dengeyi sağlamak için değişik yöntemlere başvurmanız gerekliydi.

Peki nedir bu çocuklardaki farklı davranış kalıpları?

1- Bütün çocuklar ortak bir şekilde bir şeyle ilgilenirken onlar kendi başlarına ortamla alakasız bir şeyle veya hiç kimsenin ilgisini çekmeyen bir şeyle ilgilenirler.

2- Dünyaya sanki bir asalet duygusuyla gelmişlerdir ve öyle davranırlar.

3- “Burada olmayı hak ettiklerini” her şeye hakları olduğunu hissederler ve başkalarının bu hissi paylaşmadıklarını görünce çok şaşırırlar.

4- Kendi değerini bilmek onlar için bir sorun değildir. Onlar çoğunlukla “kim olduklarını” ana babalarına veya öğretmenlerine söylerler.

5- Mutlak otorite (bir açıklama ya da seçim sunmayan otorite) karşısında zorluk yaşarlar.

6- Belli şeyleri kesinlikle yapmazlar. Örneğin, kuyrukta beklemezler, sıraya girmekte zorlanırlar.

7- Rutin işlerden kolaylıkla sıkılırlar. Yaratıcı düşünceyi gerektirmeyen, sorgulayıcı olmayan işler onları hayal kırıklığını uğratır ve işlerden vazgeçerler.

8- Evde, okulda işleri yapmanın daha pratik ve kolay yollarını görürler. Bu da onların var olan sisteme karşı oldukları imajını oluşturur. Zaman zaman sistem yıkıcı konumuna düşebilirler. Her konuda mutlaka alternatif düşünceleri vardır.

9- Bazen anti-sosyal olarak görülebilirler. Okul (özellikle böyle çocuklardan haberdar değil ve onlara diğerleri gibi davranılmaya çalışılıyorsa) onlar için zor bir yerdir. Eğer çevrelerinde kendi gibi arkadaşları yoksa içe kapanabilir ve hiç kimsenin onları anlamadığı hissine kapılabilirler.

10- Suçluluk duygusu hissettirilerek “disipline sokulmaya” karşı gelirler. Karşı güç geliştirmeye çalışırsanız siz kaybedersiniz.

11- İhtiyaçlarını ve isteklerini rahatlıkla bildirebilirler.

12- Yüksek düzeyde duyarlılığa sahiptirler.

13- Çok enerjiktirler.

14- Çabuk sıkılırlar.

15- Dikkatlerini bir şeye kısa süre verirmiş gibi görünürler.

16- Ezberlemeye karşı çıkarlar.

17- Araştırıp keşfetmekten hoşlanırlar.

18- Eğer ilgisini çekemezseniz yerinde durmaz, oturmaz, sözlerinize konsantre olmaz, dinlemezler.

19- Son derece dürüsttürler. Onlara bir şeyler yaptırmak adına kullandığınız “beyaz yalanları” kolaylıkla yakalarlar.

Çeşitli kaynaklarda bu biçimde davranan çocukların “indigo çocuklar” olarak tanımlandığını görüyoruz.

Ne isim koyarsak koyalım, bu ortak özelliklere sahip olan çocukları görmezden gelmek ve değişik oldukları için çeşitli psikolojik tanımların içine sokmak (dikkati dağınık, sorumsuz, aykırı, bencil, paylaşım bilmiyor. vb…) bu çocuklarda dengesizlik ve hayal kırıklığı yaratmaktadır.

Bu çocuklarla iletişim halinde olan bireylerin onlara karşı davranış biçimlerini değiştirmeleri ve yeniden düzenlemeleri gereklidir. Çoğu hiperaktif vb. tanımlamalarla karşı karşıya kalarak hatta ilaç tedavisi altına alınmaktadır.

Oysa yapılacak birkaç düzenlemeyle bu çocukların yaratıcılıkları açığa çıkabilir ve son derece yararlı olabilirler. Bu çocuklar, “sorunlu” olarak görülmekten kurtulabilirler.

Aslında çok konuda yetenekli, yaratıcı, evren ve dünya üzerinde bir sürü değişik fikri olan çocuklar eski, ezbere ve demokratik olmayan otoriteye dayalı disiplin sistemleriyle, bastırılıyor, gelişimleri ve dışavurumları engelleniyor. Zeki oldukları halde, sorunlu görünüyorlar.

Önümüzdeki hafta, bu şekilde davranan çocuklarımıza nasıl davranmamız gerektiği konusunu ele alacağım.