İdeal öğretmen kimdir?

Çocuklar doğdukları andan itibaren etraflarından kendileri ile ilgili iletiler alırlar. Bu iletiler ileride çocuğun kendisi ile ilgili değer yargılarını oluşturacaktır. Bu nedenle bu iletilerin ne olduğu, nasıl verildiği son derece önemlidir.

Öncelikle aile içindeki ve çocuğun sosyalleşmesi için en önemli yerler olan okullardaki yaklaşımlar ve öğretmen yaklaşımları benlik algısı, hayata bakış gibi bir insan için son derece kritik önem taşıyan noktalarda belirleyici olmaktadır.

İdeal ve mükemmel olmaya çalışmak insan yaşamında her zaman daha çok sorun getirecektir.

Bunun yerine samimi, sevecen, gerçekçi bir eğitmen olma kavramına baktığımızda, karşımıza şu özellikler çıkar;

• Öğretmen-öğrenci etkileşiminde çocuğu öncelikle önemsemeli.
• Sadece tek taraflı değil, birbirine karşılıklı gereksinim duymalı ve birlikte öğrenmeli.
• Öğrencinin bağımsız düşünmesini sağlayabilmeli.
• Öğretmen, öğrencinin kendi sorununu çözebileceğine içtenlikle inanmalı. (Süre uzasa bile…)
• Öğretmen öğrencinin dile getirdiği duygu ve düşünceleri, kendine göre bir öğrencide olmaması gereken düşünceler olsa bile gerçekten kabul edebilmeli, üzerinde konuşabilmeli.
• Öğretmen duyguların genelde geçici ve anlık olduğunu bilmeli. (Duyguların boşaltılması, dağıtılması ve açığa çıkması önemlidir.)
• Öğretmen öğrenciye sorunlarında yardımcı olmayı istemeli ve bunun için de zaman ayırabilmeli.
• Öğretmen sorunu olan her öğrenci ile birlikte olmalı ama kendi kimliğini koruyabilmeli, öğrencinin sorunlarını kendininmiş gibi hissetmeli ama kendi sorunu olmasına izin vermemeli.
• Öğretmenler öğrencilerin sorunlarının gizliliğine saygı duyabilmeli.

• Öğretmenler çocukların çalışabileceği nesne ve materyalleri sağlamalı, aktif öğrenme ortamları yaratmalı, materyaller çok ve çeşitli olmalı. Bunlar, gerçek hayatta kullanılan nesneler, tencere, tava gibi artık materyaller, taşlar, yapraklar, ağaç kabukları, gazoz kapakları, yün parçaları, kağıt havlu ruloları, büyük kutular, bloklar, boncuklar, düğmeler gibi materyallerdir. Çocuk kendi yaratıcılığını kullanarak bu malzemeleri manipüle eder.
• Çocukların bu malzemeleri kullanabilmesi için gerekli ortam ve zaman program aracılığı ile sağlanmalı.
• Öğretmen çocukların fikir ve düşüncelerini anlamaya çalışmalı. Fikir ve düşünceleri öğrenmek çocukları öğrenme yolunda desteklemek için önemli adımdır. Öğretmen çocukların düşüncelerini sorarak, onları kendi davranışları için inisiyatif kullanmaya ve kendi kontrollerini kazanmaya teşvik etmeli. Öğretmen bu bağlamda çocukların seçim ve hareketlerini kabul etmeli. Bu, çocuklara yaptıkları işin değerli olduğu mesajını verir.
• Hem öğretmenler, hem de öğrenciler aktif ve birbiri ile iletişim halinde olmalı. Gerek öğretmenler, gerekse çocuklar düşünmeli, gün içinde karşılaşılan problemleri birlikte çözmeli. Her iki taraf içinde de çok değerli olan öğrenme ortamı sağlanmalı ve öğrenmeyi öğrenme gerçekleşmeli.
• Öğretmen ve çocuklar ortak hareket etmeli. Öğretmen baskıcı bir figürden çok çocuğun seviyesinde, onun fikirlerini izleyen ve onunla sohbet eden konumda olmalı.

• Öğretmen ve çocuklar yaratır ve keşfeder. Öğretmen önceden sıralanmış direktiflere göre değil yeniden yaratmak ve keşfetmek için destekleyici tarzda çocukların ilgilendikleri konuları desteklemeli. Çocuk ve öğretmen arasındaki bu ortaklık gün içinde onlara öğrenme ve öğretmenin zevkini yaşatmalı.

Öğrencilerin kendisini dinlemediğini söyleyen öğretmenin, aslında kendisinin öğrencilerini dinleme alışkanlığı yoktur.