Neden tahtaya vuruyoruz?

Bir şeylerin ters gitme ihtimaline karşı tahtaya vurma alışkanlığı aynı amaçla neredeyse dünyadaki birçok insan tarafından gerçekleştiriliyor. Peki bu nasıl oluyor? Tarih yazılmadığı zaman uçuşan bir şey haline geliyor, bu yanıyla tahtaya vurmanın tarihine de ancak herkesçe kabul edilen kimi teoriler üzerinden değinebileceğiz.

Kadim Pagan inanışlarına göre Tanrılar ve periler ağaçlarda yaşarlar. Bu da aslında korunma ve iyi şans dilemek için insanların neden ağaçlara vurduklarını açıklıyor. İlk vuruşta Tanrının dikkatini çekmenin amaçlandığı, ikinci vuruşta ise teşekkür edildiği söyleniyor. Böylece yalnızca kendi istekleri için talepte bulunmayıp aynı zamanda şükranlarını belirtecek kadar nazik topluluklar olduklarını da söyleyebiliriz.

Hristiyanlıkta da bu ‘tahta bir yüzeye dokunmak’ şeklini almıştır. Daha ziyade Hz. İsa’yla bağlantılı olan bu inanışta dokunulan tahta yüzeyin Hz. İsa’nın gerildiği çarmıhın tahta yüzeyiyle özdeş görüldüğü ve Tanırının korunması için bir çağrı niteliği taşıdığına inanılmaktadır. Bazı Hristiyanlar, kendilerini güvende hissetmek için yanlarında tahta parçası da taşırlar.

Tahtaya vurmanın bir diğer özel anlamı da İspanyol Engizisyonu döneminde Yahudiler tarafından kullanılmıştır. Ahşap sinagoglarda engizisyondan saklanan Yahudiler, içeriye giriş için kendi aralarından özel bir vurma şekli geliştirmiştir. Tahtaya vurma, kısa süre içinde güvenlik ve hayatta kalma ile ilişkilendirilmiş, engizisyondan sonra da aynı amaçlarla kullanılacak şekilde gündelik yaşama adapte edilmiştir.

Tüm kullanımlarında tahtaya vurma, üstün bir gücü, insanların güvenliğin sağlamak için çağırma amaçlı bir anlam içeriyor. Tüm bu kullanımlar aslında bizim bugünkü pratiğimizin de nedenlerinin içinde saklı: Ne zaman bulunduğumuz ortamda başımıza gelmesinden korktuğumuz, bizden uzak olmasını istediğimiz bir olay ya da durumdan bahsedilse elimiz vurmak için bir tahta arar. Negatif bir durumu uzak tutmak için tahtaya vurmamızın arka planında aslında oldukça evrensel tarihi kökler yer alıyor.