Evli bir adamla beraberdim...

Merhaba Yeşim Hanım, ben 24 yaşında bir genç kızım. 3 yıldır benden 15 yaş büyük ve evli, çocuklu bir adamla beraberdim. Bunun yükünü kaldıramıyorum. İlişkimiz boyunca beni hep el üstünde tuttu, sevgisinden o kadar emin oldum, neler yaptım ama beni hiç bırakmadı ki asla evlenme niyetiyle bu yola çıkmadım çünkü benim ailem o ayrılsa bile kabul etmezdi, o da biliyordu. Bunun yüzden sonu olmadığı için ve ailesinin günahını almak istemediğim için yemin ederim 3 yılda beş yüz kere ayrıldım. Ama o hiç peşimi bırakmadı. Bana maddi manevi çok destek oldu, zaten âşıktım da hep bir şekilde geri döndüm. Yaptıklarımın hata olduğunu biliyordum, ailem duysa ölürdü kahrından ama bu ilişkiyi bir türlü bitiremedim. En sonunda dün bir karar verdim zaten 3-5 gündür engellemiştim, yine konuşmuyorduk ve pat diye işyerine gittim. Dükkânı kapatmıştı, aradım açmadı. Sonunda onu karısıyla baş başa yemek yerken buldum. Anladım ki o nefret ettiği karısından aslında o kadar da nefret etmiyormuş. Ben gider gitmez iyi olabiliyormuş zaten daha önce uzun bir ayrılığımızda yine benim kapıma gelip sonra başka kızlarla da gezmişti. Neyse ben onları yemek yerken gördüm ve o gün bitirdim hatta bunu tehdit ettim bir daha peşimi bırakmazsan karına her şeyi anlatırım diye. Canım o kadar yandı ki hem maddi hem manevi canını yakmak istiyorum. Şu an düşman bir şekilde ayrıldık. İkimiz de birbirimizi engelledik. Onu tehdit edince tüm sevgisi bitti herhâlde hemen sildi o da beni. Maddi anlamda bana destek oluyordu ve beni çok seviyordu bunu biliyorum, kendimi şu an boşlukta büyük bir şey kaybetmiş gibi hissediyorum. Aslında biliyorum çok doğru bir şey yaptım, çok şey kazandım ama kalbime söz geçiremiyorum. Şu an o geçmişte görüştüğü kızla yine görüşüyor, içiyorlar, geziyorlar. Kalbim çok acıyor, dayanamıyorum. Parasını falan almak istiyorum, tehdit edip bedelini ödesin istiyorum, canı yansın onunda çok öfkeliyim ve kalbim çok acıyor. Sizin fikirlerinizi bekliyorum. Ne olur yardım edin...

Yeşim Tijen’in cevabı:

Merhaba sevgili kızım, yazdıklarınızı okuduğumda aşktan çok paranın çekim gücünü gördüm. Evet, birtakım duygularınız oluşmuştur, benim gördüğüm parayla size sunulan rahatlığa âşık olmuşsunuz, vazgeçememeniz bu yüzden olmuştur. Hakikatler “âşık oldum” sözleriyle saklanamaz yavrum. Bu gerçeği kendinize de itiraf etmelisiniz. Onunla evlenmeyi düşünmemeniz ve bu ilişkiyi ileriyi düşünmeden sürdürmeniz de bu gerçeği daha netleştiriyor. Ve “ondan parasını alacağım” diyerek intikam almayı düşünmeniz, bunlar yaşanmış ilişkilere yakışmaz. Ne yaşadıysanız yaşadınız, bunu o sizin peşinizi bırakmadı diye de açıklasanız, gerçekten bırakmayı istemiş olsaydınız kararlı olur ve bırakırdınız ama bırakmadınız ne demişsiniz? Maddi olarak bana hep destek oldu. Sizi onda tutan sevgisinden ziyade paranın gücüydü. Bunu kabul edin. Onu size getirense onun aç gözlülüğü, doymak bilmeyen nefsiydi. Yoksa karısını sevmemesi vs. bunlar evli erkeklerin acıklı hikâyeleri. Size “karımı çok seviyorum ama bir değişiklik, heyecan istiyorum” dese bu beraberliğe başlar mıydınız? Her şeyin bir yolu var. Karımı sevmiyorum, çocuklarım için katlanıyorum, aslında çok mutsuzumda bu işin ince yolu. Yoksa hepsi eşlerini severler, kolay da vazgeçmezler.

Sadakatsiz diye bir dizi başladı sevgili okurlar. Üç haftadır bir erkeğin yalandan sevgisini zevkle izliyorum. Ne kadar da güzel konuyu yansıtmışlar. Adamın iki kadın arasında gidiş gelişini, eşinin fark edişini, inkâr edişini, dürüst olmayı asla düşünmemesini gülümseyerek izliyorum. Halbuki dürüst olabilse belki eşinde bir parça sevgi kalacak ama onu bile bırakmayı bilmiyorlar. Sırf aldatan adam olmamak için gerçeği dile getirmekten kaçıyorlar. Bu diziyle şöyle bir soru ortaya çıktı sevgili okurlar: “İnsan çocuklarının hepsini kalbinde aynı şekilde sevebiliyorsa iki kadını da sevebilirmiş” Bak bak daha neler! Siz buna inanıyor musunuz? Çocukların sevgisiyle, sevgili aynı kefeye konabilir mi? Resmen erkekler kılıfına uydurmak için hikâye yazıyorlar. Kendilerine kapı aralamaya çalışıyorlar. Kadınlar olarak bu bahanenizi yemediğimizi söylemeliyim. Bu bahane işe yaramaz değil mi sevgili okurlarım?

Tekrar sorunuza dönersek yaşadığınız tarzda ilişkilere yalandan sevmek diyorum, yalandan sevmek olunca ayrıldığınızda bir başkasıyla hemen gönlünüzü eyleyebilirsiniz. Aynı beraber olduğunuz adamın hemen başka kızlarla beraber olduğu gibi. Size düşen bunlara bakıp öfkelenmek, kinlenmek, karısına söylemek hiç değil. Hem deseniz ne değişecek? Eşinin karakterini az çok biliyordur. Kadınlar gözleriyle görmeseler de bazı şeyleri hissedebilme gücüne sahipler. Ona söylemeniz evliliğini bozmaz ama sizi karakter olarak bozar. Yakışıksız bir hareket olur. Yapmanız gereken tek bir şey var, o da bu ilişkiyi tamamıyla bitirebilmek. Bunu yapabilmek içinde geriye bakmamalısınız. Hiçbir yerden ona bakmamalı, “ne yapıyor, ne ediyor”larla vaktinizi harcamamalısınız. Tek amacınız kendimi yeniden nasıl inşa ederim olmalıdır. Bunu da ancak aklınızı başınıza toplayarak yapabilirsiniz. Evet ayrılma çabasına girmişsiniz ama yeterince değil, hala aklınız gidip gidip geliyor gibi gözüküyor. İnsana en çok lazım olan organ aklınızı kullanmak demek doğruyu görebilmek doğrunun peşinden gidebilme kararlılığını kendinde bulundurmakla olur. Bu sayfayı tamamen sıkı sıkıya kapatıp yepyeni bir defteri açmayı bilmelisiniz. O defterdeki sayfalara bir genç kıza yakışan şeyleri doldurmaya başlayın yavrum. Hiçbir şey için geç değil. İnsan yaşamın içindeki bu olgunlaşma sürecinde kendine hatalar yapabilir, mühim olan o hataları görünce devam etmemek, kendini o hatadan kurtarmayı bilebilmektir. İnsanın hayatı boyunca uğraşacağı başkalarından çok kendisidir. Bunun farkındalığıyla yaşadıklarınıza bakıp kendinizi bu ilişkiden tamamıyla kurtarmalısınız. Geleceğinizi ancak kendinize, değerlerimize sahip çıkarak güzelleştirebilirsiniz. Bunun farkına varmanızı isterim. Çünkü her şey neye layıksa ona dönüşür demiş Mevlana. Siz buna karar vereceksiniz yavrum. Güzel günlere ulaşabilmeniz dileği ve umuduyla…

Sevgiler sevgili okurlarıma...