Sular duruldu...

En son lohusalıkla ilgili yazdığım yazılarla gözünü korkuttuğum, ikinciyi düşünen ama şüphesi olanlara bu yazım...

Yapın kardeşim. Neden mi?

İlk 4 ay benim gelgitlerim, bebeğimin dünyaya alışma süreci, büyük kızımın küçüğe alışma süreci, babanın tüm bu olanlara alışma süreci ile geçtiğinden kolay olmadığını tahmin ettiniz zaten. Yuvayı dişi kuş yapar, doğru bir söz... Annenin ruh hali sağlam olmadı mı, annede arızalar çıktı mı, toparlamak çok zor, babanın bunu kotarması büyük iş. Oysa baba veya çocukta arızalar çıktı mı kapı gibi anne kotarıyor hepsini. Gün içinde, hafta içinde defalarca karşılaşmıyor muyuz kriz anları ile? İşte o anlarda anne sakinse, anne iyiyse ailenin diğer fertleri de huzura geçiyor-sevgili Nilüfer in öğrettiği kelime ile- regüle ediyor kendini. Ama anne regüle değilse, diğer fertlerin regülesi de bozuluyor, olamıyor, yani bence...

İşte bizde de ben regüle değildim, o yüzden herkes ayaktaydı sanki, herkes sinirli, herkes mutsuz. Sonra ben zamanla oturttum düzenimi, ikinci bebeğimi hayatımıza adapte etmeyi, onun hayata adapte olmasına yardımcı olmayı, büyüğün alışma sürecini.. hepsini yavaş yavaş oturttum. Ve şimdi şekerden de tatlı bir dünyaya açıldım. İşte sonra anladım iki çocuk ne demek.

Sabah kalkıp sizin yüzünüzü görünce güller açan iki minik yüz, size sarılan dört kol, burnunuzdan hiç gitmesin istediğiniz iki farklı cennet kokusu..

Sanki yarımdınız da şimdi tamamlandınız duygusu..

“Ben var ya tüm dünyayı kaldırırım, ben var ya her şeye göğüs gererim"in iki katı hissedilmesi..

Küçüğe bakarken büyüğün size yardımcı olmasının hissettirdikleri, nasıl anlatsam sanki arkadaşlarım çoğalmış gibi, sanki iki en yakın arkadaşımla bizim evde yaşamaya başlamışım gibi...

Öyle gündelik bir şeylere üzülmeye zamanınızın olmaması ya da mutluluğunuzun baktıkça iki katına çıkması yüzünden aklınızdaki endişelerin, üzüntülerin uçup gitmesi... O yüzden de hep onlara bakasınız gelmesi...

O anlarda kalmak isteğinin çoğalması, günler su gibi akıp giderken, ikisinin büyüme hızlarına şaşıp kalırken o anların güzelliğini hissetmek...

Bulutların üstünde olmak, kalbinizin çarpması, midede kelebekler derler ya aşk için, işte onlardan da güzel onlardan da büyük bir şey bu.

Bir başka aşk-mış, şimdi anladım. İşte bu yüzden, sadece bu yüzden, ikinciyi de yapın derim ben.