Doğum kendi başlamalıdır!

Burası karanlık ve gürültülü. Ama seviyorum burayı, burada olmayı. Hele o ritmik ses, bana huzur veriyor. Sanırım annemin kalp atışlarının sesi. Biliyorum bir gün dış dünyada yaşamaya hazır olacağım ve o zaman çıkacağım buradan.

Ne zaman çıkmalıyım acaba? Bunu ben tahmin edebilirim değil mi? Ya da ben karar vereceğim değil mi ne zaman çıkacağıma? Sanırım annemin rahmi dışarı çıkmam için benimle bir iş birliği yapacak. Hem annemin bedeninin hem de benim hazır olmam gerekiyor. Ve hazır olduğumuzu anladığımız vakit harekete geçeceğiz.

Hareket vakti geldiğinde ben yavaş yavaş annemin pelvisine gireceğim, sanırım oraya doğum kanalı diyorlar. Hafif hafif oraya yerleşeceğim. Sonra annemin rahim ağzı yumuşayacak ve benim de baskım ile yavaş yavaş açılmaya başlayacak. Küçük rahim hareketleri yani kasılmalar (dalgalar) ile oluşacak olan bu değişim hızlanacak. Bu dalgalar yavaş yavaş büyüyecek ve annemin rahim ağzı gittikçe açılacak, açılacak, açılacak, benim kafam dönecek ve pelvisten dışarıya doğru çıkacağım.

Merhaba!

Gördünüz mü, aslında biz yani ben ve annem biliyoruz nasıl yapmamız gerektiğini. Anlamadığım konu, neden doğumu başlatmak için sizler harekete geçiyorsunuz? Özellikle tıbbi bir gereksinimimiz olmadığı halde, neden doğumu siz başlatıyorsunuz? Olgunlaşmış meyve bile ağacından kendi kendine düşer.

Bizim vaktimiz belli. Hamilelik dönemi 38-42 hafta olarak tanımlanmış. Sen henüz ben 38 haftalıkken beni dışarıya çıkarmak için çaba harcarsan, oksitosinin sahtesini damarlarımıza akıtırsan neler olur biliyor musun? Mesela, doğumun tetiklenmesi sezaryen ihtimalini 2 kat arttırır, bunu biliyor muydunuz?

Tıbbi bir sebep yokken doğumunun erken başlatılması anne ve bebeği üzerinde birçok olumsuz etki bırakabilir. Doğumun kendiliğinden başlamasına izin vermek, bebeğinizin ve bedeninizin doğuma hazır olduğunun en büyük garantisidir.