Baba benimle oynar mısın?

Ya da yemek yapan, evi temizleyen, ortalığı çekip çeviren, aile hayatının bekası diye bir şey varsa hücresindeki son enerjiye kadar bunu sağlamaya çalışan anne, annem, “Şimdi meşgulüm tatlım” diyeceğini bilsem de, yine de oynar mısın benimle?

Benimle oyna anne, çünkü ben dünyayı oyunla tanıyabiliyorum. Tanıdığım dünyayı, onun içinde bulabildiğim yeri ancak onunla anlatabiliyorum.

“Topla oynayışıma bak, ilişkiye yüklediğim anlamı göreceksin. Eğer itfaiye sirenleri çalıyorsa oyunumda, hayatımda yolunda gitmeyen bir şey olabilir. Kumdan bir şeyler bulup çıkarıyorsam, benimle ilgili bir şeyleri bulmanı istiyorumdur belki.“*

Oynarken yüzüme bak baba benim: Söyleyeceklerim, dillendiremediklerim duruyor oracıktaki ifademde. Okuyamadığını düşünüyor, yanlış yorumlamaktan korkuyorsan, beni oyun terapisine götür n’olur? Oyunun dilini bilip çevirebilenler, anlatır sana sorunumu.

Oynarken de bırak, ben büyük olayım… Güçlü ben olayım, ben vereyim kararları. Sonucu boş verip duygularıma odaklan n’olur! Parktaki çocuk öğretecek bana rekabeti, sen sadece anla beni. Anlayışın beslesin minik zihnimi. Meydan okuyabilmek için esas bu büyütecek beni. Ben ancak böyle kurabiliyorum benliğimi.

Biliyor musun, annemle ilişkiniz de şekillendiriyor beni. Anneme söyle, aldığın markalı gömleğim ütülü olmasa da olur. Giydirirken gözleriniz geçsin gözlerimden yeter ki. Aptal gömlek kimin umrumda ki?

Saygılı, sorumlu, düşünceli ve güvenilir çocuğu hayal ediyorsunuz değil mi? Amacınız bu değerlerden örmüş olmak beni. Siz varken olan, siz yokken de sürebilmeli.

Biliyor musun baba, biz çocuklar size direnç gösteriyoruz… Çünkü çocuklar ebeveynliğe karşı hayatta kalmak ister.

Sen beni kontrol etmeye çalıştıkça, ben daha çok direnç gösteriyorum. Tarafına almak istiyorsan beni, saygı duy bana. Kınama beni. Dalga geçmen hiç işe yaramıyor. Kınaman beni kızdırıyor ve daha çok başkaldırırken buluyorum kendimi.

Sen de babandan böyle gördün belki. Ama artık işler değişmeli. Bana saygı duy, başbelası olduğumda yerimi onurlu bir yerde tekrardan tanımla, çerçevemi değiştir, bana güven duyduğunu hissettir. Bu çekecek süründüğüm yerden beni ileri.

Sen de eğlenerek oyna benimle, o zaman teslim alırsın beni.

Seni ve annemi ne çok seviyorum biliyorsun, siz de sevin beni.

*Byron Norton ve kurucusu olduğu Deneyimsel Oyun Teorisi Modeli, Nilüfer Devecigil ve Psikoloji İstanbul katkılarıyla geçtiğimiz Salı İstanbul’daydı.