Bir pozitif doğum hikayesi daha
Öyle bir pozitif doğum hikayesi okudum ki, hemen annenin de izni ile kendi blogumda paylaştığım bu hikayede gözüme çarpan birkaç noktayı sizlere aktarmadan edemeyeceğim. Öncelikle hikayeyi okurken, o doğum anına gittim. Hissettim her anı bire bir. Doğum sırasında, hastane odasının bir köşesinde anneyi; doğuran kadını, babayı; annenin en büyük destekçisini izledim gizlice…
Doğuran bir kadın var. Doğumu sırasında içgüdülerinin sesini dinleyen, bedenini bu doğrultuda yönlendiren, kendine ve bebeğine güvenen bir kadın var. Doğum doğal bir süreç ve bu süre zarfında bundan keyif alan, her şeyi doğal akışına bırakan bir kadın var.
“Havuza girene kadar hep ayakta ya da dizlerimin ve ellerimin üzerinde durup hafif sallanarak sancıları atlattım. Sancılar arttıkça kendimi bebeğime kavuşmaya az kaldı diyerek motive ettim. Birer dakika süren sancılarda derin nefes alıp verdim, doğum anımın ne kadar kolay geçtiğini, bebeğimi kollarıma aldığım anı hayal etmeye çalıştım. Havuza girdiğimde 7cm civarındaydım. Sıcak suyun verdiği rahatlıkla çok güzeldi ancak açılma çok yavaşlamış gibiydi. Bunun farkına varınca eşime beni belirli aralıklarla tuvalete çıkarmasını ve de sıvı tüketmem gerektiğini hatırlatmasını söyledim. Her çıktığımda ağzıma bir hurma attım yanında enerji içeceği ya da su içtim. Artık zorlandığımı herkes rahatlıkla anlıyordu çünkü dışarı ile bağlantımı kesmiş bebeğim ile konuşmaya başlamıştım. Hadi kızım yardım et az kaldı kızım diye diye artık parmaklarımın ucunda kafasını saçlarını sevebiliyordum. “
Hamileliği süresince doğuma hazırlanan, bilgilenen, doğum hazırlık kursuna katılan, doğum tercihlerini belirleyen bir kadın var.
“Doğum hamileliğin sonu gibi dursa da ben hep başlangıç olarak görmeye çalıştım. Bu yüzden kendimi doğuma en iyi şekilde hazırlamak için elimden geleni yapmaya çalıştım. Belki milyonlarca forum ve blog okudum, kitaplar aldım, doğuma hazırlık eğitimine gittim, kendime telkinlerde bulundum. Bu işi başarabilirim dedim hep. Blog yazan annelere hayran oldum. Hepsini gönülden tebrik ederim. Doulaları kocaman kucaklamak isterim. Kardeş gibi sevecen ve alakadardılar. Kendileri farkında olmadan benim bu yoldaki en büyük destekçim oldular.”
Ayrıca doğum sırasında doğuran kadına destek olan bir baba da var bu doğumda. Nerede ne yapması gerektiğini çok iyi bilen; aslında varlığını ve desteğini eşine hissettirmek dışında bir şey yapmayan bir baba var. Doğuma hazırlık eğitimlerimde babalara özellikle söylerim, “yapacağınız en iyi şey aslında hiçbir şey yapmamaktır. Doğum sırasında eşinizi daha çok sevin, yanında olduğunu hissettirin yeter” derim. Bu anne ve baba da doğuma el ele hazırlanmışlar.
Bu annenin çok da güzel bir mesajı var sizlere iletmek istiyorum:
“Doğumun ne şekilde sonuçlandığından ziyade nasıl geçirdiğiniz ve nasıl insanlarla geçirdiğiniz daha önemli.
Sevgili Melis’ e hikayesini bizimle paylaştığı, diğer tüm anne adaylarına ışık tutup, cesaret verdiği için çok teşekkür ederim.
Facebook Yorumları